Vrienden zijn als STERREN.
Je
ziet ze niet altijd, maar je weet dat ze er altijd zijn.
Mijn vriendin Ineke en ik zien elkaar niet veel, maar als we elkaar zien is het alsof we gisteren nog hadden afgesproken. We wonen een half Nederland van elkaar vandaan en spreken vaak halverwege af om wat leuks met elkaar te doen, te kletsen en vooral veel te lachen. Dit keer was het in de Oostvaardersplassen om te wandelen en te tutten. Daarna hebben we als echte ladies Bataviastad bezocht.
Er is een geweldig bezoekerscentrum bij de Oostvaardersplassen
met een leuk restaurant. Met een kopje thee en koffie raakten we weer in een
veels te leuk gesprek en vergaten bijna waarom we daar waren…Wandelen. Dus wij
erop aan. De weergoden waren ons niet helemaal goed gezind, want
halverwege begon het te regenen. Ientje begon te mopperen dat ze toch zo haar best had gedaan
op haar haar die morgen en ik zei haar dat ze het beste uitzicht was . We
hielden moed, genoten van de omgeving en van onze vriendschap, want je weet na regen komt zonneschijn!
En dat was ook zo. We
werden beloond met dit uitzicht…..Wilde paarden! Prachtig om te zien hoe ze met
elkaar speelden in deze prachtige omgeving.
Op zich zijn Ientje en ik best een apart stel als de
buitenwereld ons samen ziet dartelen op de Oostvaardersplassen. We lopen al kwebbelend naast elkaar en opeens
zie ik weer een fotomoment. Ik duik dan ergens bovenop of onder en Ientje
kletst rustig verder vanwaar ze staat. We accepteren elkaar zoals we zijn. Door
het fotograferen ben je niet alleen bewust van elkaar, maar ook van je
omgeving. Dat kan ook haast niet anders als ik steeds zeg: “OHHHHH moet je dit
nou toch zien”. We kunnen ook totaal anders naar de natuur kijken. Dan vind ik
het een prachtig uitzicht met mooie kleuren en zegt Ientje heel nuchter: “ Ik
vind het onkruid”. En zo hobbelen we als maatjes door de natuur, bepraten de
vragen des levens, lachen en doen we waar we op dat moment zin in hebben.
A
friend is someone who lets you have total freedom to be yourself
Aan het einde van onze wandeling beloonden we onszelf met een
lunch in het restaurant van het bezoekerscentrum. Daar was ook een man op een
brancard met zijn vrouw en 2 mensen van ambulancewens. De man was duidelijk in
de laatste fase van zijn leven, maar het raakte mijn hart hoe hij genoot van de
simpelheid van de natuur…zijn
laatste wens. Ik
zelf was niet op de hoogte van het bestaan van de stichting ambulancewens, maar
ik kan niet anders zeggen dat ik respect heb hoe deze twee ambulancewens
mensen zo liefdevol en vol enthousiasme de man de mooiste dag van zijn leven
gaven. Ik ken geen ander land waar dit soort initiatieven bestaan en daaruit
blijkt maar weer hoe uniek Nederland is. https://www.ambulancewens.nl/
Wil je de wilde paarden ook eens ontmoeten? Check dan de
website van Staatsbosbeheer, ga naar de Oostvaardersplassen en geniet van de
mooie natuur: https://www.staatsbosbeheer.nl/natuurgebieden/oostvaardersplassen/buitencentrum
Love
Danielle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten