Mijn naam is Lola en ….. Gelukkig
zijn moet je durven.
Op een avond, hier in het heerlijke Spanje, ben ik meegereden naar het prachtige plaatsje
Altafulla.
We waren op zoek naar het strand, maar dat konden we niet
vinden. We zijn daarom in een woonwijk gestopt, zodat ik toch even mijn benen
kon strekken.
Ik stapte de auto uit en schrok van de hond die opeens voor
mij stond. Ik zei tegen hem in blaftaal: “jeetje zeg die zag ik niet
aankomen”. Hij moest lachen, blafte en
liep verder met zijn baas. Je moet weten het was donker en dan ben ik altijd
was waakser. Meer honden in de buurt
hadden ons gesprek gehoord en wilden meepraten….ik
dacht dat ik hard kon blaffen!! Nou ik kan je vertellen ik ben er niks bij. Toen we al ver op de boulevard
waren, hoorde ik ze nog met elkaar mopperen dat ik ze niet even gedag had
gezegd.
Tijdens deze vakantietrip met mijn huisgenoten maak ik vele
nieuwe dingen mee en doe ik allemaal dingen die nieuw voor mij zijn. Soms vind
ik dat heel spannend en soms word ik er heel blij van. In ieder geval kom ik erachter
dat ik veel meer kan en durf dan ik zelf dacht. Mijn zelfvertrouwen groeit en ik
krijg steeds meer vertrouwen in de wereld om mij heen. Ik heb het onwijs naar
mijn zin met mijn huisgenoten. Zoals jullie misschien al weten ben ik 4 maanden
geleden geadopteerd door mijn huisgenoten en daarvoor was het leven niet zo
liefdevol voor mij. Maar wat toen was
was toen en wat nu is is nu. En nu is leuk….Ik loop zelfs over
muurtjes.
Kasteel van Altafulla.
Volgende
keer zal ik jullie vertellen over mijn bezoek aan Altafulla bij daglicht.
Ben je al nieuwsgierig naar wat
ik daar allemaal gezien heb?
Love
Danielle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten