My
name is Lola.
Catelanen
zijn de Friezen van Spanje. Vrijheidsdenkers die hun eigen land het mooist vinden. Dat
geldt voor alles: taal, cultuur en volk. Hier groet je met “bon dia” in plaats van “buenas dias” , drink je cava en geen sangria en dansen
dorpelingen ’s avonds de sardana,
een kringdans, in plaats van de flamenco…en ik moet zeggen het bevalt me wel.
Ik raak steeds meer gewend aan de mensen om me heen en de
bewakers willen maar dat ik in hun golfkarretjes met ze mee rij….Waarom zou dat
toch zijn? Ik
heb gisteren zelfs de gehele dag in Barcelona rondgelopen en ondanks de vele
prikkels ging dat best goed. Ik was wel bekaf en heb een dutje gedaan in de
auto op de terugweg.
Als ik teveel blaf en niet luister naar het commando stil,
dan moet ik in de Bench. Dat vind ik zo oneerlijk.
Ik ga dan mijn baas uitdagen door hem aan te kijken en vanuit de Bench
naar hem te blaffen. Weet je wat hij dan doet!! Hij gooit dan een grote
handdoek over mijn Bench! Zit ik daar in het donker…nou poeh, niet eerlijk!! Ik
moet dus maar weer eens wat nieuws verzinnen. Jullie nog enige tips?
Maar genoeg over mij, nu ga ik jullie vertellen over mijn
bezoek aan het Romeinse aquaduct (1e eeuw na Christus). Het is een
prachtig stukje bouwwerk, gezien de stenen zonder mortel werden gebruikt en is in
perfecte staat. Dit is waarschijnlijk een van de eerste aquaducten die Keizer
Augustus in Spanje bouwde. Het heeft twee verdiepingen bogen, is 27 m hoog en
totaal 217 m lang. Je kunt in de omgeving van de
Duivelsbrug heerlijk
fietsen en wandelen. Men noemt het de Duivelsbrug, omdat hij zeer smal is en
velen mensen en handkarren de overkant in het verleden niet hebben gehaald. In
natte tijden stroomde onder de brug een grote rivier, die in verbinding stond met
de zee. Dit is nu niet meer zo. Een paar jaar terug is de brugreling
gerenoveerd en kun je er veilig overheen lopen. Daarvoor was er een stukje opstaande
muur van 10 cm aan beide kanten en was het een stuk enger om over de brug te
gaan. Ook nu is het passeren van elkaar best een uitdaging….durf
jij het aan?
De
ingang tot de Duivelsbrug heeft een prachtige entree, ook al vergt het vinden
van de ingang enige oplettendheid. Voor je het weet ben je er voorbij gereden.
Terwijl ik aan het rondsnuffelen was en de omgeving verkende, rook ik een muis. Tja, die kans kon
ik niet aan mij voorbij laten gaan dat snap je. Die
brug kan wachten, dacht ik. Ik dook de bosjes in, begon te graven, ging op jacht , maar ik was te
laat. Mijn bazen hadden al gezegd dat de muis al weg was gerend, maar daar luisterde
ik niet naar. Ik zat zo in mijn eigen bubbel. Ik heb de omgeving nog gecheckt, maar ik moest toegeven dat de muis mij te
slim was afgeweest. Ik
moet toch echt aan mijn jagers-skills gaan werken! Nou tja, ik ben maar weer
verder gelopen.
Het was weer een warme dag, maar ik ben blij dat ik bij de
Duivelsbrug ben geweest. Het is een fijne plek om naar toe te gaan. Ik ben weer
de auto in gesprongen op weg naar mijn volgende avontuur…oh
wat ben ik gelukkig met dit avonturistische leven!
Zijn jullie er de
volgende keer ook weer bij als ik jullie weer wat te vertellen heb? Ik zou dat heel leuk vinden.
Een
gedachte bestrijden maakt haar alleen maar sterker.
Losjes
kijken naar de gedachte helpt.
Love
danielle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten