"We can not achieve our wildest dreams by remaining who we are"
Al heel lang speelde het idee door mijn hoofd om een blog te beginnen van mijn reisavonturen.
Reizen is een grote passie van mij en ik neem mijn herinneringen graag mee met me terug door ze vast te leggen op foto of film.

Als moeder van 3 en een hond in een niet standaard gezin vol humor en gekkigheid, maak je altijd wel wat mee.

Naast reizen, zijn we gek op cultuur en kunst en de wilde avonturen van onze hond Lola (My name is Lola).

Dus voor diegene die er al zolang naar verlangd hebben om mijn avonturen (en ook die van Lola) te lezen en foto's te zien: "A sparkle of Dani's world". Love Danielle

woensdag 21 juni 2017

Auschwitsz part 2






En dan nietsvermoedend loop je zo het terrein op waar de Gestapo zijn werk ten uitvoer bracht en lopen de rillingen over je rug…helemaal als je de bunker ingaat. Gruwelijk wat daar heeft plaatsgevonden. Gevangenen die verdacht werden iets te maken te hebben met de verzetsbeweging in het kamp of verdacht werden van een poging tot vluchten, werden hier verhoord door de Gestapo. Velen gevangene stierven hier als gevolg van marteling of doodslag.




De bunker van de Gestapo, waar je de stemmen van gemartelde mensen nog hoort rond galmen in  gedachten als je er rond loopt........ 

Voor de oorlog was deze bunker een munitie bunker. Van 15 augustus 1940 tot juli 1943 werd het gebruikt als crematorium. In de herfst van 1941 werd de grootste kamer, die oorspronkelijk gemaakt was als mortuarium, gebruikt als de 1e gaskamer van Auschwitz met Zyklon B. Joden , zieke gevangenen en Sovjets POW's werden hier vermoord. Polen , die buiten het kamp veroordeeld waren door de Duitse rechtbank met de doodstraf, werden hier doodgeschoten. Vanaf juli 1943 vonden de vergassingen en verbranding van lijken in Auschwitz II-Birkenau plaats. De bunker werd opslag en een schuilplaats voor de SS bij een luchtaanval.
Een herinnering van Rudolf Höss: 
“ de eerste keer dat ik mensen door gas werden vermoord heeft niet veel indruk bij mij achtergelaten. Ik herinner me veel beter de moord op 900 Russen. In het oude crematorium. De Russen was gevraagd om hun kleren in de kleedkamer uit te doen en stil en langzaam het mortuarium in te lopen. Dit, omdat ze was verteld dat ze daar gedesinfecteerd zouden worden. Zodra iedereen binnen was, werd de deur op slot gedaan en door de gaten in het plafond werd het gas naar binnen gelaten….Enkele uren later werd de gaskamer geopend en geventileerd. Dat was de eerste keer dat ik zoveel dode lichamen zag gedood door gas. Ik voelde me in eerste instantie ziek. Ik was in shock. Ik dacht er op dat moment niet over na, want ik had de opdracht gekregen de ruimte leeg te maken en ik moest gehoorzamen….









De ovens waar de lijken in werden verbrand. Twee lijken per keer in de oven. Eentje onderop met de voeten vooruit en eentje bovenop met het hoofd op de voeten van de ander, zodat ze er tijdens het inschuiven niet vanaf zouden kunnen vallen. Over alles leken ze nagedacht te hebben….bizar. 





Wat doet het met je als je dag in dag uit je medemens op de ovenkarren moet leggen en de oven in duwt? Ik denk dat je het in het begin nog heel erg vindt, maar naar mate de tijd verstrijkt je eraan went..je overleeft en je weet niet beter.

Plattegrond van de Bunker.


Anna Korneeva vertelt:
“in de herfst van 1943 werden we naar Auschwitz gebracht. Ik werd nummer 63514… We moesten ver in het kamp vijvers graven. Het was zo koud hier, het was zo pijnlijk om alleen al je schep met modder op te tillen de hele dag, je rug deed pijn en je voeten bevroren. En we hadden honger. We hadden geen andere kleren dan de gestreepte jurken, een dun jasje en houten slippers. Mijn vrienden Katya, Vera, Raya en Zhenya stierven al snel van ziektes, honger en mishandeling…….. 
 

Laten we niet vergeten dat in de jaren voordat de Joodse gevangene naar de gaskamers werden gestuurd, er in Auschwitz vele Poolse en andere nationaliteiten gevangenen zijn vermoord door de Duitsers.


Een Kapo.. een gevangene die werd aangesteld als bewaker van andere gevangenen in het kamp. Soms waren Kapo's veroordeelde misdadigers die er plezier in hadden zoveel macht te hebben. Ze waren berucht vanwege hun wreedheden.







Toen op 27 januari de Russen voor de poorten van Auschwitz stonden, waren er nog maar 7.650 gevangenen in het kamp, waarvan de meesten meer dood dan levend waren. Zij waren nog niet eens in staat om een poging te wagen om met de dodenmars mee te gaan. Vele lichamen lagen her en der in het kamp, zij waren door de Duitsers vermoord, omdat zij te zwak waren om meegenomen te worden op de dodenmars.



Ben je na het lezen van mijn blog geïnteresseerd geraakt in het museum, bezoek de website: http://auschwitz.org/en/




Till next time with Part 3 from Auschwtiz.

Love Danielle

TIP: klik op de foto en je kunt hem beter bekijken!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten