A sparkle of Dani's world

My name is Lola…

You don’t always need a plan.

Sometimes you need to breathe, trust,

let go and see what happens!

JA ja dat is makkelijker gezegd dan gedaan als er opeens zo’n kerstman voor je neus staat.

Ik snap dat jullie mensen Kerstmis heel erg gezellig en leuk vinden, maar al die kerstmannen in huis vind ik nogal stressvol. Ik blaf de longen uit mijn lijf tegen ze, maar ze zeggen niks terug en ze gaan ook niet weg. De hondentrainer Anton vindt dit een goede oefening voor mij, want ik win niks met mijn geblaf. Nou meneer Anton ik zal je eens wat vertellen: “It’s not funny”. 

Ik blaf tegen de ene kerstman en als ik het dan opgeef en me omdraai dan schrik je mij het rambam! Staat er daar nog een….En wat denk je!!! Mijn bazen lachen me gewoon uit en helpen me niet. Ze liggen op de grond te rollen van het lachen..OM MIJ!! Nou hoe erg kan het worden….ik kijk ze angstig aan en vraag om hulp…ze doen niks! Nou ja ze zetten die malle kerstman dan naast me neer en die denkt dan dat hij mijn vriend is. Nou mooi niet! Gelukkig staan die kerstmannen hier niet het hele jaar, want dan was ik weggelopen….

En wat je huisgenoten je wel niet aantrekken onder het mom van het is kerst….kersttruien waar je niet normaal in kan lopen, een roze tutu met een strikje om je nek, een diadeem van een hert…het houdt niet op . En je huisgenoten…die blijven maar roepen dat ik er zo schattig uitzie en lachen zich helemaal blauw hoe ik loop in die outfits. Het moet toch niet gekker worden! En wat kan je eraan doen als hond….helemaal niks. Je moet het maar ondergaan en hopen dat die kerstperiode gauw voorbij is.

Toch wil ik iedereen een FIJNE kerst toewensen en dat het voor iedereen maar een top 2018 mag worden.

Maar ik heb ook mijn momenten dat ik mezelf helemaal blauw lach. Zo ook laatst stond mijn bazin de olie van haar auto te checken en bij te vullen. Ik moest achter het hek blijven, maar toen er een hond langskwam (eigenlijk drie) die ik niet zo aardig vind (hij schreeuwt altijd naar mij) heb ik ook mijn longen uit mijn lijf geschreeuwd. Mijn bazin zei nog dat ik mijn mond moest houden, maar daar had ik lak aan. 

Dus kwam ze de tuin weer in met de lege fles van de motorolie in haar hand. Ze lanceerde die lege fles in de container en kwam op mij af. Oepsie dacht ik wegwezen………ja dan kan ik wel luisteren. Maar wat was er gebeurd in de commotie van hondengeschreeuw, ze had de verkeerde dop in de container gegooid. De dop van haar olietank van de auto lag op de bodem van de container….jaja de containers waren net geleegd de dag ervoor. Dus daar ging ze floep over de rand van de container en graaiend de diepte in. 

En oohhh wat bengelde die beentjes van haar verleidelijk over het randje…..zou ik er spelend in bijten en aan haar broekspijpen gaan hangen?!! Ik heb het maar niet gedaan, want zoveel krediet had ik niet op dat moment. Of had ik het toch moeten doen? Wat vind jij?

Ik hoop dat dit kerstfeest en het nieuwe jaar net zo speciaal en uniek zijn als jij bent.

Ik wens je al het goede voor het nieuwe jaar!

(en stiekem hoop ik dat jullie ook in het nieuwe jaar mijn blog blijven lezen)

Love Danielle en Lola

** Klik op de foto om hem beter te kunnen bekijken.
**Hondentrainer AnTon Smit 06-57760229