A sparkle of Dani's world

My name is lola..

Als je naar de zon draait, valt de schaduw achter je.

Neeeee ik ga niet trouwen, dit is mijn nieuwe camouflage outfit voor als ik voor het raam sta mijn ding te doen. Zo kan ik iedereen begluren en niemand ziet mij. En OHHH wat vind ik het leuk als de mensen verbaasd om zich heen kijken als ze plots een blaf horen! Wat vinden jullie ervan? Goed bedacht hé!! Nou moet ik wel eerlijk bekennen dat het een dingetje is als ik er vlug uit moet komen, maar tot nu toe zijn de gordijnrails niet naar beneden gevallen J

Afgelopen maandag was het weer zover..vuurwerktraining met Bas.  Ik trapte er natuurlijk weer volop in door niets vermoedend vrolijk in de auto te stappen. Heerlijk weer een nieuw avontuur dacht ik nog….nou ik had hem al snel door dat dat er niet in zat. Ik zag de lange weg er naar toe en heb mijn uiterste best gedaan te piepen, te draaien en te smeken, maar niets hielp. En het was al zo’n onrustige dag! Afijn er zat niks anders op en gelukkig was mijn vriend Harry er ook. Eerst zag ik hem niet en bedacht ik me twee keer voordat ik de kantine inging. Het nadeel van een riem om je nek hebben, is dat je gewoon wordt meegesleurd naar binnen. Beetje jammer!, maar toen zag ik wel mijn vriend Harry en rende ik gauw naar hem toe.

Het begon allemaal weer heerlijk met sterretjes waar we doorheen moesten lopen. Het zou nog een lange avond worden en ja ik was diegene die er het meeste last van had. Ik geef het toe, dat vuurwerk vind ik helemaal niks. Ik heb mijn best gedaan om er stoer langs te lopen, niet aldoor richting hek te vluchten en ook al leidde ze me af met van die heerlijke snoepjes…dat werkte vaak niet. Afijn, deze avond heb ik ook weer overleeft.

Wat er afgelopen vrijdag is gebeurd heb ik nog steeds wel erg veel last van. Al mijn nare herinneringen van vroeger kwamen weer boven en ik moet eerlijk zeggen dat het vertrouwen dat ik had opgebouwd in de afgelopen 6 maanden even zijn verdwenen.

Ik had een heerlijke wandeling gemaakt met mijn vrienden op het grasveld en op het laatste stuk kwam er een vreemde man bij met zijn hond. Ik heb mijn best gedaan mij aardig en respectvol op te stellen naar dit nieuwe stel, ondanks dat zijn hond steeds mijn bal afpakte en hij er niks aan deed. Behalve er een beetje vaag om te lachen, maar goed ik gaf het een kans.

Maar wat deed die kerel nou op het moment dat ik net met mijn baas weg wilde lopen richting huis!! Hij rende recht op mij af, stopte met een spreidsprong en gespreide armen vlak voor mij en maakte een raar geluid. Ik schrok me wezenloos en dacht dat ik weer afgetuigd zou worden.  Ik deinsde terug en blafte. De man lachte en zei: “Oh, hij vindt dit niet leuk”. Nou nee dacht ik, maar gelukkig leidde mijn baas me af met mijn geweldige bal en ik rende die achterna.

Niks aan de hand zou je denken situatie opgelost. Helaas de man en hond volgden ons op hetzelfde pad dat wij naar huis liepen. Zijn hond pakte weer mijn bal af en door een tip van mijn baas aan hem kreeg ik mijn bal terug. Ik had onderwijl al mijn riem om en liep netjes naast mijn baas. Als de man te dichtbij kwam, liet ik hem dat blijken door mijn blaf te laten horen. De man giechelde wat dat de situatie wat gespannen werd en mijn baas gaf aan loopt u alstublieft door. 

Ik was netjes naast mijn baas gaan zitten en we waren aan het wachten dat de man zijn weg zou vervolgen zonder ons. Alleen zijn hond schuilde zich steeds achter mij en luisterde niet als zijn baas hem riep. Dit verleidde de man om recht op mij af te komen in meer dan een stevige pas en zijn hand naar mij/over mij uit te steken om zijn hond te pakken. Ik heb hem meerdere malen laten weten dat ik het niet fijn vond dat ik zo benaderd werd, maar ik zat strak aan de riem en kon niet wegrennen.  Ik werd erg onrustig van deze actie van de man. 

Snappen mensen dan niet dat je honden niet zo moet benaderen en zeker geen hond met mijn achtergrond. Het betekend RED ALERT in een hondenbrain en als je aan de riem zit kun je niet vluchten, dus moet je verdedigen. 


Wat een toestand en ik was NOT AMUSED! De hele dag ben ik van slag geweest en in mijn avondeten had ik ook geen trek. Het was echt heel vervelend en ik vraag jullie dit niet meer bij mij te doen. Nu ben ik bang van iedereen en wordt heel onrustig en helemaal als een man met een hond langskomt. En ik word ook weer heel verdrietig, want nu denkt iedereen weer dat ik een hele boze hond ben.

Maar dat ben ik niet, ik ben gewoon heel erg geschrokken en bang. 

Dus nu moet ik weer opnieuw leren dat mensen wel te vertrouwen zijn en dat kost me best wel veel energie.

Het voordeel van veel trainen is wel dat je veel snoepjes krijtg, maar tja ik had liever deze ervaring niet gehad. Dus lieve mensen in de buitenwereld heb nog even geduld met mij en laat mij positieve dingen ervaren…zullen we dat afspreken?!! Ik zou dat fijn vinden. Voor nu kruip ik maar heel veel tegen mijn baas aan en probeer ik weer rustig te worden.

Wat bij elkaar hoort, zal bij elkaar komen!

Everthing will be ok my dear Lola..we will help you threw it.

Love Danielle

** Klik op de foto om te vergroten.