My name is Lola…..

Good friends

are like

stars….

You don’t always see

them, but you know

they are

always

there

…althans dat hoopte ik vanochtend J

Ik weet dat het regent en regent in Nederland de laatste tijd, maar niemand is nog gesmolten van een beetje regen op zijn vacht.

Ik zit daar vanochtend te wachten en te wachten….en te wachten….maar niemand, maar dan ook niemand verschijnt!! Wat is dat nou jongens, er moet toch gespeeld, gerend en gezwiert worden???

Na een tijdje was ik dat wachten wel zat en net toen ik besloten had de handdoek in de ring te gooien…wat denk je?!! Kwam daar een onbekende aan en dus heb ik me netjes voorgesteld, overlegt of hij dan wilde spelen. Nou dat heben we gedaan, want hij was wit voor ons spel en erna….juist dat kun je zelf invullen J

Zo zie je maar weer…dat wachten en geduld hebben soms best wel loont!!

Trouwens het is me al een paar keer overkomen dat een politieauto me achtervolgt…

Loop ik daar rustig mijn ding te doen (netjes aan de lijn) komt de politieauto naast me rijden, rijdt hij door en stopt verderop ( kijkt in zijn spiegels naar mij?). Dan rijdt hij in zijn achteruit langs me heen en stopt verderop. Kijkt weer naar mij? Dan rijdt hij weer langs me heen en rijdt verder.

De eerste keer dacht ik nog: “dat kan”. Maar ik heb het nu al een paar keer meegemaakt en ga ik het verdacht vinden.  Zijn er weer mensen in de buurt die geklaagd hebben?!! Er zijn namelijk nog meer honden in de buurt die blaffen en heel vaak ben ik dat dus niet. Laatst kwam er ook iemand klagen…lag ik rustig in mijn mand te slapen. Het moet toch niet erger worden! Hoezo vooroordelen over mijn uiterlijk en mijn Dobermann naam!!

Maar afijn de politie rijdt altijd door en spreekt ons niet aan, want tja ik gedraag me tenslotte netjes en doe mijn best. Maar het blijft vreemd!! Wat vinden jullie?

Trouwens mijn nieuwe Julius K9…stoer he!!

If “plan A” didn’t work.

The alphabet has 25 more letters!

Stay Cool J

 Love Danielle

Halloween Sint Maarten

  

The moon has awoken,

With the sleep of the sun,

The light has been broken,

The spell has begun.

Roby Hazelof begon 3 jaar geleden voor haar huis Sint Maarten een nieuw leven in te blazen. In haar beauty and the beast prinsessenjurk met rode loper van voordeur naar straat, verwelkomde zij de kinderen in haar buurt. Niet wetende waar de behoefte om Sint Maarten een boost te geven toe zou gaan leiden. 

Zaterdag 11 november 2017 was de 3^e editie van het Halloween Sint Maarten op de Fresiastraat 1 in Purmerend. Een geweldig evenement waar meer dan 1000 kinderen van heinde en ver naar toekwamen om hun favoriete karakters te ontmoeten en hun buikje te vullen. Ver voor het startsein van 18.00 uur stonden er al rijen met wachtende kinderen en hun ouders. Nieuwsgierig wat Halloween Sint Maarten dit jaar zou brengen.

 

Achter de scene werd op het laatste moment nog hard gewerkt aan de laatste dingen en de karakters waren druk bezig zich om te kleden. Ook achter de scene was sfeer bijzonder goed met veel humor.

Achter de Ork schuilt..juist Hans.
En achter Jafar schuilt een hele leuke meid :)
En Damian was die leuke Spiderman.

En ook de honden werden nog even snel uitgelaten door Marcel , voordat het spektakel losbarstte. 

Door de inzet van vele sponsors en vrijwilligers werd het weer een onvergetelijke avond met een glimlach van oor tot oor op de kinderen hun gezicht. Van klein tot groot (en dan bedoel ik ook de ouders) iedereen had het naar zijn zin. De Orks waren soms best wel eng, maar stoer als de kinderen waren, gingen ze er toch mee op de foto. Het bleek dat ze best wel grappig waren, net als de rest. De Minion was een zeer geliefde, knuffelbare attractie en het feit dat je Spiderman in het echt zag, bracht bij menig klein kind een verliefde blik op zijn of haar gezicht.

Heksen, piraten en zelfs de Adams Familie struinde rond en zorgden dat de buikjes gevuld werden met popcorn, ijs, snoep en fruit.

Spontaan zette de gemeente Purmerend de weg af en konden de kinderen veilig op straat rondrennen en op de foto met hun favoriete karakter als ze dat wilden.

 

Maar wat is Sint Maarten en waar staat het voor? Met een lampioen snoep ophalen is altijd leuk, maar waarom vieren we Sint Maarten en gebeurd het in heel Nederland?

Maarten was de zoon van een rijke koopman en toen hij oud genoeg was besloot zijn vader dat hij soldaat moest worden in het Romeinse leger.

Op een dag reed Maarten met een groepje soldaten naar een grote stad. Het was koud en mistig. Maarten had zijn lange mantel goed om zich heen geslagen, zodat hij het lekker warm had. Ze reden goed door, want ze wilden voor donker binnen de stadsmuren zijn.

 

Toen hij bij de stadsmuur aankwam, zag hij een arme man op de grond zitten. Hij had geen schoenen, geen jas en geen sokken aan en het was heel koud buiten. “Wat is er met jou aan de hand?” vroeg Maarten. “Ach”, rilde de man, “ik heb het koud en ik heb zo’n honger”. Maarten dacht na. Hij zou zijn mantel wel willen geven. Maar in die tijd mochten soldaten zonder mantel de stadspoort niet in. De mantel hoorde bij hun uniform. Wat moest Maarten nu doen? Hij kon die arme man daar toch niet zo maar laten zitten?

 

Maarten besloot de arme man de helft van zijn mantel te geven en zo kon hij de andere helft zelf omgeslagen houden. Hij deed zijn mantel af, trok zijn zwaard en hakte de mantel in twee stukken. Hij gaf de arme man ook wat geld. De arme man was heel blij, want nu had hij een mantel tegen de kou en wat geld om eten te kopen.

 

Het verhaal van Maarten en de arme man is een oud verhaal, maar door deze goede daad heeft de katholieke kerk hem heilig gemaakt. Daarom is het Sint Maarten. Maarten stierf op 8 november 397 en werd op 11 november begraven. 11 November was ook de doopdag van Sint Maarten, die bekend stond om zijn vrijgevigheid en zijn liefdadigheid. Om hem te eren, werden er op 11 november kleinigheidjes aan kinderen gegeven. Toentertijd was het een feest voor iedereen, waarbij men in processie liep. Later werd het een kinderfeest. Tot aan de ’20 jaren gingen de kinderen zelf de straat op met hun zelfgemaakte lantaarns of uitgeholde knollen of pompoenen met een kaarsje langs de deuren.

Tot 1920 was het meer een feest voor arme kinderen en lieten de rijken hun kinderen niet meelopen. De arme kinderen liepen met “bedelzakjes” langs de deuren en kregen dan noten, vruchten en fruit mee, zodat ze wat te eten hadden tijdens de koude wintermaanden.

 

Na 1920 begon men het feest meer te zien als een traditie en mocht iedereen meelopen. Echter wordt het Sint Maarten niet in heel Nederland gevierd en dan kan het wel eens voorkomen, als je niet uit deze buurt komt, dat er op 11 november zingende kinderen voor je deur staan en jij geen idee hebt waarom?

Dus iedereen gewaarschuwd op 11 november komen de kinderen met hun lampion al zingend bij je aan de deur om wat lekkers te krijgen en je een lichtje te brengen …om je vrolijk te maken. Even erbij stil staan dat de kinderen de basis zijn van onze samenleving en dat we er met zijn allen iets leuks van moeten maken!

 

Het vrolijke lichtje heeft zeker geschenen op het Halloween Sint Maarten feestje!

Tot volgend jaar met nog meer kinderen, karakters en een grote tent op de straat?  

Wie weet doet de gemeente Purmerend eens gek!!

In chocolade zitten weinig vitaminen,

Daarom moet je er veel van eten J!!

Love Danielle

** Vind je het leuk om volgend jaar ook bij dit evement te zijn, word dan lid op facebook van Halloween Sint Maarten 2017.

Je kunt hier ook alle foto’s bekijken die gemaakt zijn.

** Klik op de foto om hem groter te zien.

My name is lola..

Als je naar de zon draait, valt de schaduw achter je.

Neeeee ik ga niet trouwen, dit is mijn nieuwe camouflage outfit voor als ik voor het raam sta mijn ding te doen. Zo kan ik iedereen begluren en niemand ziet mij. En OHHH wat vind ik het leuk als de mensen verbaasd om zich heen kijken als ze plots een blaf horen! Wat vinden jullie ervan? Goed bedacht hé!! Nou moet ik wel eerlijk bekennen dat het een dingetje is als ik er vlug uit moet komen, maar tot nu toe zijn de gordijnrails niet naar beneden gevallen J

Afgelopen maandag was het weer zover..vuurwerktraining met Bas.  Ik trapte er natuurlijk weer volop in door niets vermoedend vrolijk in de auto te stappen. Heerlijk weer een nieuw avontuur dacht ik nog….nou ik had hem al snel door dat dat er niet in zat. Ik zag de lange weg er naar toe en heb mijn uiterste best gedaan te piepen, te draaien en te smeken, maar niets hielp. En het was al zo’n onrustige dag! Afijn er zat niks anders op en gelukkig was mijn vriend Harry er ook. Eerst zag ik hem niet en bedacht ik me twee keer voordat ik de kantine inging. Het nadeel van een riem om je nek hebben, is dat je gewoon wordt meegesleurd naar binnen. Beetje jammer!, maar toen zag ik wel mijn vriend Harry en rende ik gauw naar hem toe.

Het begon allemaal weer heerlijk met sterretjes waar we doorheen moesten lopen. Het zou nog een lange avond worden en ja ik was diegene die er het meeste last van had. Ik geef het toe, dat vuurwerk vind ik helemaal niks. Ik heb mijn best gedaan om er stoer langs te lopen, niet aldoor richting hek te vluchten en ook al leidde ze me af met van die heerlijke snoepjes…dat werkte vaak niet. Afijn, deze avond heb ik ook weer overleeft.

Wat er afgelopen vrijdag is gebeurd heb ik nog steeds wel erg veel last van. Al mijn nare herinneringen van vroeger kwamen weer boven en ik moet eerlijk zeggen dat het vertrouwen dat ik had opgebouwd in de afgelopen 6 maanden even zijn verdwenen.

Ik had een heerlijke wandeling gemaakt met mijn vrienden op het grasveld en op het laatste stuk kwam er een vreemde man bij met zijn hond. Ik heb mijn best gedaan mij aardig en respectvol op te stellen naar dit nieuwe stel, ondanks dat zijn hond steeds mijn bal afpakte en hij er niks aan deed. Behalve er een beetje vaag om te lachen, maar goed ik gaf het een kans.

Maar wat deed die kerel nou op het moment dat ik net met mijn baas weg wilde lopen richting huis!! Hij rende recht op mij af, stopte met een spreidsprong en gespreide armen vlak voor mij en maakte een raar geluid. Ik schrok me wezenloos en dacht dat ik weer afgetuigd zou worden.  Ik deinsde terug en blafte. De man lachte en zei: “Oh, hij vindt dit niet leuk”. Nou nee dacht ik, maar gelukkig leidde mijn baas me af met mijn geweldige bal en ik rende die achterna.

Niks aan de hand zou je denken situatie opgelost. Helaas de man en hond volgden ons op hetzelfde pad dat wij naar huis liepen. Zijn hond pakte weer mijn bal af en door een tip van mijn baas aan hem kreeg ik mijn bal terug. Ik had onderwijl al mijn riem om en liep netjes naast mijn baas. Als de man te dichtbij kwam, liet ik hem dat blijken door mijn blaf te laten horen. De man giechelde wat dat de situatie wat gespannen werd en mijn baas gaf aan loopt u alstublieft door. 

Ik was netjes naast mijn baas gaan zitten en we waren aan het wachten dat de man zijn weg zou vervolgen zonder ons. Alleen zijn hond schuilde zich steeds achter mij en luisterde niet als zijn baas hem riep. Dit verleidde de man om recht op mij af te komen in meer dan een stevige pas en zijn hand naar mij/over mij uit te steken om zijn hond te pakken. Ik heb hem meerdere malen laten weten dat ik het niet fijn vond dat ik zo benaderd werd, maar ik zat strak aan de riem en kon niet wegrennen.  Ik werd erg onrustig van deze actie van de man. 

Snappen mensen dan niet dat je honden niet zo moet benaderen en zeker geen hond met mijn achtergrond. Het betekend RED ALERT in een hondenbrain en als je aan de riem zit kun je niet vluchten, dus moet je verdedigen. 


Wat een toestand en ik was NOT AMUSED! De hele dag ben ik van slag geweest en in mijn avondeten had ik ook geen trek. Het was echt heel vervelend en ik vraag jullie dit niet meer bij mij te doen. Nu ben ik bang van iedereen en wordt heel onrustig en helemaal als een man met een hond langskomt. En ik word ook weer heel verdrietig, want nu denkt iedereen weer dat ik een hele boze hond ben.

Maar dat ben ik niet, ik ben gewoon heel erg geschrokken en bang. 

Dus nu moet ik weer opnieuw leren dat mensen wel te vertrouwen zijn en dat kost me best wel veel energie.

Het voordeel van veel trainen is wel dat je veel snoepjes krijtg, maar tja ik had liever deze ervaring niet gehad. Dus lieve mensen in de buitenwereld heb nog even geduld met mij en laat mij positieve dingen ervaren…zullen we dat afspreken?!! Ik zou dat fijn vinden. Voor nu kruip ik maar heel veel tegen mijn baas aan en probeer ik weer rustig te worden.

Wat bij elkaar hoort, zal bij elkaar komen!

Everthing will be ok my dear Lola..we will help you threw it.

Love Danielle

** Klik op de foto om te vergroten.