My
name is Lola……
Vrijdag
de 13e….
Niets,
maar dan ook niets komt zo vriendelijk op je af, als een kletsnatte hond.
Daar
was ik weer.. zo
hoor je een tijdje niks van mij en dan opeens zijn er twee blogs achterelkaar op
mijn naam te lezen. Leuk
dat jullie er weer zijn om mijn avonturen te lezen!
Mijn vrienden Lila, Lizzy en tja die naam ben ik vergeten.
Vandaag had ik wat opstartproblemen en had ik heerlijk in
mijn bench gelegen tot 10.00 uur. Ik was ook zo lekker toegedekt door mijn huisgenoot.
Je begrijpt zo’n
heerlijk warm bedje verlaat je niet graag, maar uiteindelijk heb ik mezelf maar eens uitgestrekt.
Ik liet mijn baas weten dat ik er nu wel klaar voor was om mijn benen te
strekken en dus gingen we op weg naar mijn favoriete veld in het dorp waar ik
woon. Je kunt er zo heerlijk ravotten met al je vrienden en nog steeds ontmoet
nieuwe soortgenoten. Het is altijd weer een verrassing wie ik tegen kom en of er iemand is.
Mijn vriendin Lizzy.
Dit keer had ik geluk en was mijn vriendin Lizzy er ook met nog twee nieuwe honden. De baas van
de honden was bang dat ik lelijk zou doen naar zijn honden, omdat dat de
vorige week met een andere grote hond was gebeurd. Zijn
hond was nu bang geworden, maar toen ik mijn charmes in de strijd gooide was er
niks meer aan de hand. Met zijn vieren hebben we een heerlijke tijd gehad, gespeeld, geravot en
kuilen gegraven.
Na enige tijd kwam mijn
vriendin Lila er nog bij en Bo
verscheen ook. Het was een gezellige drukte en Lila, Lizzy en ik hebben onze sprintsessies
weer gehad. Helaas was Lizzy (hazewindhond) ons weer allemaal te snel af, maar
dat drukte de pret niet. Na ruim een uur wandelen vond mijn baas het welletjes en
we wandelden richting huis. Lila, Lizzy en Bo gingen de andere kant op. Maar toen gebeurde het……
Ik bekijk het eens op een afstand wat ze nu weer van plan zijn.
Toen ik bijna bij de uitgang van het veld was, spotte ik een
haas. Ik liet de bal uit mijn mond vallen en twijfelde geen moment. Ik zette de
achtervolging in en mijn baas
dacht: “Oh nee hoe kan die haas nu zo dom zijn!!”. Het witte bolletje van de staart
van de haas raasde over het gras en ik sprintte erachteraan. Waar de haas was,
was ik ook. Toen hoorde ik vanuit de verte Lila (een beagle) aankomen rennen,
luid alarmerend blaffend en die hielp ook mee om de haas te vangen. Door het
alarmerende geblaf was lizzy ook gealarmeerd (hazewindhond) en die kwam ook aanstormen.
Zij werd op enige afstand gevolgd door Bo, die van enthousiasme zijn favoriete
blauwe bal uit zijn mond liet vallen. Alles voor de jacht.
Even wat graafoefeningen.
We achtervolgende de haas over het veld en in de bosjes…tja
eigenlijk waar de haas was, waren wij ook. Ook
onze bazen zag je uit alle windhoeken komen…tja waarom eigenlijk?? We deden toch niks verkeerd en
zo hard rennen als wij kunnen ze niet. Helaas hebben we de haas niet kunnen
vangen, maar werden Bo, Lizzy en Lila vrij snel door hun bazen beetgepakt. Helaas voor mijn baas had ik andere
plannen. Ik zou die
speurtocht naar de haas niet zo snel opgeven. Ik moest en zou die haas vinden…ik
ging links, rechts, over het veld, de bosjes in …al speurend naar die haas.
Niks hield mij tegen!!..maar na een half uur mijn baas te snel af te zijn
geweest, voelde ik toch weer een riem om mijn nek. Hoe
doet ze dat toch?!!
Dus geen haas, maar wel weer is mijn jagersinstinct goed
getest. Zo wat was dat gaaf zeg!! Helemaal met al mijn vrienden. We worden een echte bende J, maar dan wel een hele leuke en
lieve bende. Wel moeten we nog even aan onze samenwerkings-skills werken, want
de volgende keer moeten we de haas natuurlijk wel vangen. Ook al hopen onze
bazen vurig van niet. Snap
jij dat nou?!!
Fijn weekend iedereen
en geniet van het mooie weer!
Waarom
je hoofd laten hangen?
Als
je ook je schouders kan ophalen?
Love
Danielle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten