A sparkle of Dani's world

Nicolaas de Rie ofwel Co

Hoe ging dat vroeger opa?

Nicolaas de Rie (10-11-1935).

Voor de hele wereld ben je iemand,

Maar voor iemand ben je de hele wereld

Dit is alweer het laatste blog over de serie “Hoe ging dat vroeger opa?”. Het heeft me veel gebracht van mooie herinneringen tot new people on the block. Vele mooie gesprekken, maar ook voor de mensen die het blog hebben gelezen en daar met elkaar overspraken. Het mooiste wat deze serie me heeft gebracht is dat mijn vader zich eindelijk begrepen voelde en dat is het mooiste wat je je vader terug kan geven voor alles wat hij voor je gedaan heeft.

Vele foto’s van vroeger zijn terug te vinden op internet en facebooksites, maar ook bij verenigingen als Historisch Purmerend. Waar niet alleen fotomateriaal te vinden is, maar ook mensen die je veel over vroeger kunnen vertellen. Het brengt jong en oud weer samen en dan zie je dat die kloof die soms ervaren wordt, helemaal niet zo groot hoeft te zijn. Sta open voor elkaar, heb respect voor de ander en laat de ander een glimlach op je gezicht toveren!

Als je nadenkt over alles was geschreven is in de serie wat is dan je conclusie?

Het heeft mij veel wijsheid over vroeger en nu gegeven door de serie te schrijven. Het eerste wat me is opgevallen, ondanks dat mijn vader maar 82 jaar is, dat er veel veranderd is sinds mijn vader geboren is en de geboorte van mijn zoon.. Over de normen en waarden lijken mijn vader, mijn zoon en ik toch wel hetzelfde te denken, alleen merk ik dat veel van mijn vrienden dat niet doen. Ze denken anders. In de tijd van mijn vader heb ik het idee dat velen er hetzelfde over dachten, maar nu is er meer ruimte voor egoïsme, ik-cultuur en  om te doen wat ze zelf willen. Het lijkt wel te vervagen die normen en waarden of ze worden anders. Misschien komt dat doordat wij veel meer kennis hebben van de hele wereld die wij zien door social media, televisie, de mogelijkheid om te reizen over de gehele wereld, multiculturele samenleving, mensen meer hun eigen gang gaan en het gezin en sociale controle niet meer belangrijk vinden.

Daarnaast zie ik een groot verschil in hoe het er aan toeging in het gezin van mijn vader en hoe ik mijn kinderen opvoed. In ons gezin is wel ruimte voor overleg en wordt er naar je geluisterd. Bij mijn vader was dat niet zo. Mijn kinderen hebben respect voor ons, maar zijn niet bang voor ons. Ze weten dat ze altijd bij ons terecht kunnen  en we ze altijd zullen helpen., Ze mogen hun mening uiten naar ons, maar mijn vader mocht nooit zeggen wat hij werkelijk dacht. Toch deed hij wel vaak wat hij zelf wilde, maar dan stiekem met kans op straf. Hij vocht voor zijn vrijheid, maar zeggen wat hij werkelijk vindt, is  nog steeds moeilijk voor hem. Hij noemt het zijn litteken.

Wat ik ook zie is dat zijn wereld waarin hij leefde veel kleiner is dan de mijne. Het gezin en de sociale omgeving was wat hij meemaakte. Wat er in de rest van de maatschappij en wereld gebeurde bereikte hem niet. Ik leef in een wereld die veel groter is dan de zijne en weet ook veel meer over alles. Maar wat is fijner en veiliger? Het was ook wel klein en vertrouwd, de wereld van mijn vader. Maar als je je dan anders voelt en meer wilde, was het ook wel beperkt. Ik kan ook de keuze maken hoe groot ik mijn wereld wil laten zijn, ook al is dat niet helemaal waar. In mijn straat wonen mensen uit andere landen, door mijn werk en scholing ben ik verplicht na te denken en te zien wat er in de wereld gebeurd en kan ik op reis gaan. Maar toch heb ik voor mijn gevoel een keuze en kan ik van alle werelden kiezen wat ik fijn vind.

Socialisatie noemen ze dat en mijn referentiekader is iets anders dan die van mijn vader.

Door de oorlog mee te maken , de tijdsgeest en de armoede, heeft mijn vader bepaalde kansen niet gehad.  Je mocht naar school, maar er was geen leerplicht zoals ik en mijn kinderen die wel hebben.. Doordat mijn vader een stuk van de lagere school heeft gemist door de oorlog en er niet met hem gepraat werd wat hij graag wilde worden, heeft hij zijn school niet afgemaakt. Hij is heel jong gaan werken en heeft niet de kans gekregen van zijn ouders om verder te leren. Het was in die tijd ook niet belangrijk, want er moest geld binnen komen. In sommige andere landen zei je dit nog steeds gebeuren en leven ze in een tijd die wij gelukkig reeds achter ons gelaten hebben. Dus pak je kans als je die krijgt!

Het grappige is dat ik de kans heb om te doen wat ik graag zou willen, maar wel veel meer beperkt ben door regels en wetten. Ik moest naar school en ik mocht niet drinken en roken tot mijn 16^e jaar. Mijn vader had geen beperking in wel of niet naar school gaan en je mocht al heel jong werken. Je mocht uit,  drinken en roken en je ouders straften je wel, maar begeleiden je niet of leerden je niet je eigen mening te vormen. De opvoeding was heel anders, want als ouders moest je zorgen dat er geld binnenkwam en je kinderen groot werden. Ik vind het belangrijk dat we het gezellig hebben thuis en ik kan doen wat ik zelf graag zou willen binnen de regels die er zijn. Ik heb de vrijheid om te zijn wie ik ben en de kansen te pakken die ik krijg. Mijn vader werd dingen opgelegd, want zijn ouders bepaalde voor hem. Hij was er niet gelukkig onder. Ik ben nieuwsgierig wat hij gedaan zou hebben als hij die ruimte wel had gehad.

Wat was hij dan geworden? En was hij dan gelukkiger geweest?

  

Ook het slaan van ouders bij hun kinderen, vond ik best heftig om te horen en ook dat het geaccepteerd was. Nu krijg je meteen de politie op bezoek.

Er werd ook over veel onderwerpen niet gepraat als seksualiteit. Er was geen openheid en wellicht kwam dat ook door het geloof dat toen veel belangrijker was. Natuurlijk ook de sociale controle en dat je geen slechte naam wilde krijgen. De druk van buitenaf was toen veel groter dan nu. Mijn vader vindt het nog steeds moeilijk om daarover te praten.

In de tijd van mijn vader deed hij veel dingen om erbij te horen zoals drinken, roken, uitgaan en achter de meiden aan. Dit mocht hij al op jonge leeftijd, 14 jaar. Daarnaast deed iedereen dat en had mijn vader het geluk dat hij een grote vriendenploeg had. Ik heb hem ook niet gevraagd of er ook wel kinderen gepest werden in zijn tijd. Wat ik zie in mijn omgeving dat er grote verschillen zijn per gezin of je mag drinken, roken, verkering en seks mag hebben, jong alleen op vakantie gaan of alleen thuis bent als je ouders op vakantie zijn en je mening uiten naar je ouders.  Veel kinderen hebben ook problemen met drugs, drank, gameverslaving en sommige zijn al jong zwanger. Krijg je als jongere wel erg veel vrije keuzes en zijn ze daar nog niet aan toe en hebben ze hun ouders nodig? Of waren deze problemen er ook in de tijd van mijn vader, maar werd daar niet openlijk over gesproken? Dat moet ik hem nog eens vragen.

Kortom ik zie verschillen met toen en nu, maar ook overeenkomsten.

Er is nu minder sociale controle, we hebben met meer culturen te maken en onze socialisatiekring is groter door de mogelijkheden die we hebben en nemen, terwijl vroeger je wereld je gezin en je sociale omgeving was. De druk vanuit je omgeving en de kerk was groter om je netjes te gedragen net als alle anderen. Een mogelijkheid om anders te zijn en vrijheid te ervaren was er niet. Veel was aangeleerd, gedisciplineerd (nuture) en de mogelijkheid om te kijken wat het kind in zich had en kon ontwikkelen (nature) was er niet. Dat is er nu wel, ook al denk ik dat we wel wat meer in balans mogen komen met nuture & nature.

De oorlog en de armoede maakten dat het belangrijk was dat er geld binnen kwam. Hierdoor ging je jong werken of koos je een vak waar geld in te verdienen was. En dus niet wat je leuk vond en waar je talent lag, althans dat gold voor de meeste. De armoede maakte wel dat je gauw tevreden was, terwijl ik nu zie dat mensen wel heel verwend en ontevreden kunnen zijn.

Met toen en nu zijn de wetten aangepast, want er is leerplicht, arbeidswet wanneer een kind mag werken en hoelang, alcohol & drugs wet, er is kinderbijslag en er zijn  mogelijkheden als passend onderwijs om kinderen een kans te geven.

Overeenkomsten zie ik in de normen en waarden waar ik en mijn vader toch hetzelfde over denken en een groot deel van je socialisatie ook in je gezin plaatsvindt. Dat je als puber wilt afzetten tegen je ouders en je eigen weg wil gaan kiezen. Iets van alle tijd en heel gezond.

Zou ik liever toen hebben geleefd?  Nee, ik pak maar het beste van beide werelden en geniet van nu.

Vrijheid

Gelijkheid

Broederschap

Oude waarden

In nieuwe tijden

·    Love Danielle.

·      ** Klik op de foto om hem beter te kunnen zien.

·      ** Foto’s zijn uit eigen archief, vereniging historisch purmerend , beeldarchief.

·      (http://www.vereniginghistorischpurmerend.nl/) en internet

·      Op facebook Danielle de rie :https://www.facebook.com/profile.php?id=100008580364718 en instagram Danielle de Rie wordt je op de hoogte gehouden van de nieuweste ontwikkelingen op het blog en extra’s… Dus FOLLOW!!