A sparkle of Dani's world

China…..

mijn 2^e dag.

Er gaan vele wegen naar de top van de berg, 

maar het uitzicht is altijd hetzelfde.

 NI HOA

China..het land van de vele mysteries en mooie kleuren.

Na ons buikje volgegeten te hebben, nadat we de Chinese muur hadden beklommen, gingen we naar de Emaille Ciloconse fabriek. Of deze naam klopt weet ik niet, want ik kan nergens de fabriek op internet terugvinden. 

Ohhhh waren we dan in zoiets bijzonders beland?

In de fabriek werden emaillen producten gemaakt. Onze geweldige gids Hans vertelde ons het hele proces en leidde ons door de fabriek heen. Foto’s van het werkproces was niet toegestaan, vanwege dat het personeel dan verblind zou worden van de flits en fouten zou kunnen.  Daar valt natuurlijk wat voor te zeggen, maar het is ook weer zou typisch Chinees. Ik vind het geweldig!

Op de koperen vazen worden dunne koperen draadjes geplakt om daarna in de oven te gaan. Vervolgens komen er 6 verflagen op, met baktijd, en wordt het geheel glad gepolijst. Een heel klusje, maar een genot om naar te kijken. En uiteraard wordt je als een echte toerist naar de winkel van de fabriek toegesluisd in de hoop dat je wat koopt. Het hoort er nou eenmaal allemaal bij en we laten het rustig over ons heen komen.

Eenmaal buiten geniet ik van een stel mannen die buiten zitten in hun lunchpauze….dat soort culturele scenes hebben nou eenmaal meer mijn interesse. De rust, gezelligheid en vreedzaamheid die ze uitstralen vind ik geweldig en tovert weer een glimlach op mijn gezicht….en dat communiceert natuurlijk weer wat makkelijker met de Chinese werknemers.

De dag begint in China al heel vroeg.
Het ontbijt bestaat meestal uit snelle maaltijd met rijst of noedels.
Het middag- en avondeten bestaat vaak uit bami, loempia’s met bonen, uien, kool en champignons.
In Zuid-China worden Kantonese gerechten snel in hete olie gekookt, terwijl men verder naar het noorden, in de Yangzi-vallei, meer tijd uittrekt voor het voorbereiden van zoetzure sauzen.
Bij de maaltijden worden meestal verse groentes als bladgroentes, paprika, lente-uitjes of champignons gereserveerd.
Meestal wordt er in plaats van een mes en een vork, eetstokjes gebruikt omdat metaal in China te duur is.
Onder snacks verstaan de chinezen: pannenkoeken, hardgekookte eieren, zoete broodjes en ijs.
Bij alle maaltijden wordt er thee gedronken, maar bier is ook erg populair.
Bij speciale gelegenheden wordt soms ook maotai geschonken, een sterk alcoholische drank.

Na ons bezoek aan de fabriek, waar ik mijn ogen echt wel de kost heb gegeven, vertrekken we naar de Oostelijke tomben en westelijke tomben van de Qing-dynastie (hebei):De laaste keizersgraven. Zoals alles in 3 dingen is opgebouwd in China, gaan we nu ook eerst 3 poorten door voor we het pad der Zielen kunnen bewandelen om vervolgens bij Ming graven te eindigen. De eerste poort is de grote rode poort, daarna volgt het stéle-paviljoen en vervolgens loop je door de draken-phoenix poort.

 

Achter deze poort loop je zo, als je ervoor kiest rechtdoor te lopen,  het pad der Zielen op.  Het pad der Zielen is een pad met aan beide kanten stenen beelden om kwade geesten af te weren.

 

In de provincie van Hebei liggen de keizers van de Qing-dynastie begraven in de Oostelijke en Westelijke tomben in het grootste keizerlijke mausoleum van China.

In het oostelijke deel van dit complex liggen keizers, keizerinnen en concubines. Er zijn vijf keizersgraven: Xialing voor keizer Shunzi, Jingling voor keizer Kangxi, Yulling voor keizer Qianlong, Dingling voor keizer Xianfeng en Huiling voor keizer Tongzhi. Voor elk graf staat een grafsteen waar je de deugden en de successen van de keizer kunt lezen, maar vooral het hoge architectonische niveau met veel pracht en complexiteit is iets wat je bij blijft staan van de tomben.

 

Het westelijke gedeelte is later aangelegd, maar gemaakt volgends de strikte hofregels van de Qing-dynastie en hij is autenthiek aan de opbouw van de Oostelijke tomben. Elke tombe is afgerond met een torenachtig bouwwerk, een gewijde keuken, bijgebouwen, enz. Het bouwen ervan duurde jaren. Het enigste graf dat afwijkt op het complex is de Mudongling van keizer Daoguang. In het graf liggen niet alleen de keizer en zijn gemalin, maar ook zijn concubines. Terwijl het gebruikelijk was dat er  een apart graf was voor de concubines, week deze keizer daar dus vanaf. 

Tussen de  Oostelijke Tomben konkelt het pad van der Zielen ofwel de Heilige Weg en deze is 15 km lang…..dan kun je rustig over de zielen nadenken en genieten van de cultuur die aan je netvlies zich tentoonspreid. Het pad van de Zielen loopt richting de Changling tombe. Een 7 km  marmeren pad dat bewaakt wordt door dieren en dienaren:  12 generaals en ambtenaren en 24 verschillende symbolische dieren.  

Je blijft je ogen uitkijken naar de enorme beelden die zich voor je opdoemen met al hun details. Van alle zijn er twee! Maar het bewandelen van het pad geeft je rust in je hoofd, maar ook in je lijf. 

Het is een bijzondere ervaring……………

Toch blijft het verhaal wat wij hoorden van de gids over concubines en de generaals (eunuchen) die hen bewaakten, mij het meeste bij.  In veel  oude culturen was het gebruikelijk dat de heersers en elite leden niet alleen een vrouw hadden, maar ook bijvrouwen: concubines. Met de concubines wilde de man zijn productie van navolgingen verhogen, maar ook dat hij zijn wilde fantasieën kon uitleven en zich kon overgeven aan zijn onbeperkte seksuele verlangens. Dit was niet alleen in het oude China zo, maar over de hele wereld.  

 

De keizer kreeg deze menselijke eerbetuigingen van dienaren, eunuchen en maagdelijke meisjes aangeboden uit verschillende Chinese etnische stammen, Mongolië, Korea, Vietnam, Cambodja, Centraal_Azië, Siam, Champa en Okinawa. Het was niet altijd vrijwillig, omdat het in de vroege Ming-periode door de keizers af en toe ook wel geëist werd als eerbetoon voor de Ming Emperors. Over het algemeen was het voor de familie een eer als je dochter werd goed gekeurd door de keizer als concubine. Voor het maagdelijke meisje zelf was het wat minder. 

Je leefde afgesloten van de rest van de wereld in een overvol “bordeel” met soms  9.000 concubines, want laten we eerlijk zijn dat was het eigenlijk, met veel armoede en jaloezie. Al maar niet te spreken over de verveling die ze ten parten speelden. Soms vroeg de keizer om je en diende je hem te plezieren. Besloot de keizer dat je niet zwanger van hem mocht worden, moest je een “abortus” drankje drinken na afloop. Diegene die de keizer een zoon schonk, had meer aanzien. Maar over het algemeen was het geen rooskleurig bestaan, waarin je aan alle nukken van de keizer inclusief marteling moest voldoen. Als de keizer stierf, stierf jij ook. In 1464 schafte de Zhengtong-keizer dit af, zodat de concubines van de andere keizers alleen vreesden voor hun gunstverlies in plaats van voor het verlies van hun leven. Tja wat is erger vraag je dan af.

Voor de generaals en bedienden (eunuchen) die zich ontfermden over het land en de concubines was de vroege castratie in hun leven ook geen pretje. Het was geen vrijwillige keuze, maar voor de familie was het een hele eer. Echter vond de castratie op een meest lugubere wijze plaats en als ze er al niet aan stierven, dan hielden de meeste er wel voor de rest van hun leven medische problemen aan over. De castratie vond plaats, vaak op een niet al te schone wijze, en de wond werd volgestopt met wax…..menig eunuchen overleefde deze ingreep niet en overleed aan infectie. Waarom liet de keizer deze procedure dan toch steeds plaatsvinden? De keizers wilden niet dat iemand anders aan hun concubines zaten of de verleiding daartoe voelden. Voor de generaals vonden zij het belangrijk dat zij niet over nageslacht dachten of zich hierover zorgen maakten. Hierdoor konden ze genadeloze krijgers zijn zonder enig schuldbesef en ze hadden niks te verliezen.

Na de Qing-dynastie, vertrokken we door naar het mausoleum van de Ming-dynastie.

40 km van de Desheng-poort af en dichtbij de Tianshou-berg (de berg van het lange leven) ligt een groot stuk afgelegen land. In de fengshui leer aangelegd, de leer van wind en water, een gezegende plek met rode muren en witte bruggen. De Ming keizers wilden tenslotte op de meest goddelijke en perfecte plek begraven worden.

 

Op deze plek zijn de Ming-graven, waar 13 van de 16 keizers liggen begraven uit het Ming-dynastie. De centrale tombe is de Changling-tombe van Zhu Di (3^e keizer) en aan de voet van de berg liggen in een rij de andere graven. Naast de Changling-tombe is ook de Dingling-tombe een toeristische trekpleister. 

Ik moet eerlijk zeggen dat deze plek mij een beetje tegenviel en dat kwam misschien ook wel door het gebrek aan informatie die ik had over de plek.  Het was leuk om er even te zijn, maar het liefst had ik de graven van dichtbij willen bewonderen.  Je liep langs prachtige gebouwen, maar meer te zien was er niet. Misschien was ik ook wel verzadig voor die dag en kon ik niet meer in me opnemen….wie zal het zeggen. Toch bleef de detaillering mij weer fascineren en de prachtige tuinkunst waar de chinezen  toch echt in uitblinken.

Eenheid met de natuur…dus je kapt een boom niet om als hij scheef groeit, maar onder hem …gewoonweg briljant!

Na het bezoek aan de Ming-graven werden we nog door het Olympisch dorp gereden die speciaal was aangelegd voor de Olympische spelen van 2008, waar veel boeren hun huis en aard voor hadden moeten verlaten! Daar denk ik toch wel weer aan als ik de beelden van de Olympische spelen 2018 in Korea zie. Wat zouden ze daar hebben gedaan om plek te maken voor al het pracht en praal?!!

Voor nu sluit ik mijn blog af met een extraatje :

Keizerlijke dimsum, het gerecht dat aan de keizer werd geserveerd. Je kunt het authentieke “keizerlijke”dimsum eten in het restaurant Fang Shan in Beihai Park in Peking. In 1925 richtte de chefkoks van de laatste keizer, Zhao Ren Zhai en zijn zoon Zhao Bing Nan dit restaurant op.

Jiao zi zijn chinese deelbuideltjes die lijken op ravioli, maar dan heel anders. Ze worden gestoomd of gekookt.

Vulling voor de buideltjes:

Snijd Chinese kool fijn, bestrooi ze met wat zout en druk er zoveel mogelijk vocht uit. Snijd de prei, verse shiitakes, garnalen en verse gemberwortel fijn. Braad varkensgehakt aan met wat kruiden. Meng het groente mengsel erdoor.

Deeg voor de buideltjes.

Meng in een kom bloem met een snufje zout. Voeg geleidelijk zoveel lauwwarm water toe tot een deeg ontstaat. Kneed dit met de hand tot het glad, elastisch en glimmend is. Vorm er een bal van en laat hem afgedekt met een vochtige theedoek 30 minuten rusten. Rol slierten van de deegbal en snijd ze in stukjes. Rol elk stukje met een deegroller uit tot een rondje van 6 cm doorsnee –maak de deegranden wat dunner dan het midden.

Deegbuideltjes maken.

Schep op elk deegrondje wat vulling en klap het deegvelletje dubbel: voorkom date er een luchtbel ontstaat. Leg de deegbuideltjes op een bord dat je met een drupje olie hebt ingevet, zodat ze net vastkleven.

Bereiden en serveren.

Doe de deegbuideltjes in een pan met kokend water en breng dit opnieuw aan de kook. Voeg 2 ½ dl koud water toe, leg de deksel even op de pan en breng alles opnieuw aan de kook. Herhaal deze stap en laat het water voor de derde keer aan de kook komen. De deegbuideltjes zijn nu klaar en kunnen direct geserveerd worden. Sommige mensen dopen de deegbuideltjes met het ene uiteinde in een mengsel van azijn en sojasaus.  In Noord-China eet men de deegbuideltjes met knoflook. (Bron: Hedendaags China, Zhang Yao & Bu Yi)

Je kunt uiteraard variëren met de inhoud die je in het deeg stopt.  Eet smakelijk en waan je even in Peking!!

Tot de volgende keer in het vervolg van de serie China….mijn 3^e dag met o.a. de Tempel van de Hemel, plein van de Hemelse Vrede en het Mausoleum van Mao. 

Tot dan!

Spanning is wie je denkt te moeten zijn.

Ontspanning is wie je bent.

Zajian

Love Danielle

** Klik op de foto’s om ze beter te kunnen zien.

Je kunt mij volgen via mijn eigen facebookaccount: Danielle de Rie of mijn eigen instagramaccount: daniellederie.. 
Follow en blijf op de hoogte wanneer er een nieuw blog online komt en zie alle extra’s informatie die niet op het blog verschijnt.

Bronnen: 100 mooiste schatten van China, China door Dr. John Makeham, China door Edward L. Shaughnessy, Hedendaags China door Zhang Yao & Bu Yi en eigen materiaal.

Wil je ook naar China? Kijk op : https://www.kras.nl/