A sparkle of Dani's world

Nicolaas de Rie ofwel Co

Hoe ging dat vroeger opa?

Nicolaas de Rie (10-11-1935).

Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen last…

Morgen is er weer een nieuwe dag …

maak er wat moois van en geniet!

Dit is het één na laatste blog uit de serie “Hoe ging dat vroeger opa? 
Wat gaat de tijd snel als je erover nadenkt en het neerschrijft. Je realiseert je dat er binnen 100 jaar heel veel is veranderd en dat dat nog steeds in een razend tempo gebeurd. De tijd tussen dat ik geboren ben en nu is er al zoveel veranderd, dat je het soms bijna niet bijhoudt. Soms laat ik het maar ook aan mij voorbij gaan…lekker rustig in mijn hoofdJ

In dit blog komen er 3 onderwerpen aanbod:

·       Seksuele voorlichting, alcoholgebruik en drugsgebruik.

·       Luisteren naar je ouders of overleggen.

·       Normen en waarden.

En in het laatste blog uit deze serie, die snel zal verschijnen na dit blog, neem ik je mee in mijn conclusie over alles was ik heb geschreven.

Ook weer in dit blog heb ik mooie oude foto’s gevonden en wellicht herken je bepaalde plekken of vraag het aan iemand in je omgeving. Altijd leuk een gesprekje met iemand anders! Meet en great we say.

Seksuele voorlichting, alcoholgebruik en drugsgebruik.

Het was wel een beetje raar om aan mijn vader vragen te stellen over dit onderwerp, want je merkte dat hij er zich een beetje ongemakkelijk onder voelde.

Hij gaf aan dat je het zelf moest uitzoeken.

Op school, zowel lagere als de ambachtsschool, werd er niet over gesproken. Hij heeft het wel steeds aan zijn moeder gevraagd, maar die bleef het van de tafel schuiven. Uiteindelijk heeft ze het verhaal van de ooievaar verteld, waarvan mijn vader zegt dat het een slechte voorlichting was. Wat het verhaal van de ooievaar precies inhoud weet ik niet. Ik kan me er wel wat bij voorstellen.

Zijn vader sprak ook nooit met hem over deze zaken. 

Veel vrienden wisten ook niet veel, maar sommige meisjes wisten meer dan andere. Sommige meisjes gingen verder dan andere en ook zijn broers en zussen. Hoe voorkwam je dan dat je zwanger werd, want anticonceptiemiddelen waren er niet echt, vroeg ik. “Nou”, zei mijn vader, “voor het zingen de kerk uit”.  Mijn moeder keek verschrikt, want zij was netjes gebleven voor haar huwelijk. “Nou ja”, zei mijn vader toen, “ik denk het hé dat ze het zo deden!”

Ik ben er niet verder op ingegaan, want sommige dingen wil je niet weten van je ouders als kind zijnde. Wel heb ik gevraagd of er ook meisjes mochten blijven slapen. Vanaf elke leeftijd mochten er meisjes blijven slapen als je er een jaar verkering mee had. Het meisje sliep dan niet bij jou, maar bij je zussen in bed. Je mocht pas seks hebben als je getrouwd was. Wat een wereld van verschil met hoe dat nu gaat. Nu krijgen we via social media een overvloed aan informatie over seks en kunnen de jongeren amper de prikkels en informatie verwerken. Je wordt er onzeker van als jongere en gaat wellicht dingen doen waar je helemaal niet aan toe bent. Daarentegen deed men het vroeger ook en wisten ze ook niet wat de gevolgen waren totdat je zwanger was. Het is goed dat er meer vrijheid is en meer openheid over het onderwerp, maar of ik er nu zo blij van wordt wat ik om me heen af en toe zie gebeuren…dan moet mijn antwoord toch nee zijn. Iets meer balans, respect voor ons eigen lichaam en meer conform de leeftijd. Lichamelijk is het tenslotte al vroeg mogelijk, maar ben je er geestelijk & emotioneel al aan toe. Maar afijn ieder zijn eigen keuze.

Mijn vader vertelde dat hij vanaf zijn 14^e jaar bier dronk. Hij wist niet of het niet mocht, maar zijn ouders zeiden er niks van. Je hoorde er dan bij en dat wilde je graag. Thuis was er geen geld en was er ook nooit bier. Wel stonden er altijd sigaren en sigaretten op tafel en die mocht je pakken. Ook hij rookte vanaf zijn 14^e jaar, want iedereen deed dat en het was normaal. Hier was dus wel geld voor en zeiden zijn ouders niet dat het niet mocht. Het was mode om te roken en zo hoorde je erbij. Erbij horen is dus een element dat voor alle tijden geldt. Wat anderen doen is wel bepalend om erbij te horen en wat wel en niet mag. Zeker in die tijd was dat heel belangrijk. Vandaag de dag zie meer dat mensen hun eigen keuze maken en de grote groep regelmatig verlaten. Op zich een goede ontwikkeling, maar het egoïsme loert op de achtergrond. Het lijkt wel of de bewegingsgolven van de tijd soms zo door slaan en moeite hebben met de balans te vinden.

Van Drugsgebruik wist mijn vader niks, want dat was er niet volgens hem in zijn jeugd en jonge jaren. Hij wist niet eens van het bestaan, tot hij in de ’60 jaren in Volendam werkte en daar wietlucht rook. Hij zegt dat hij het alleen meemaakte in Volendam en niet in andere dorpen en steden. Dus als het er niet is, kom je er ook niet mee in aanraking. Hoe ga je daar nu mee om als jongeren , want het is overal en het lijkt soms wel heel geaccepteerd. Je hebt coffeeshops, waar ik af en toe met verbazing naar kijk wie er allemaal naar binnen gaan. Alle soorten, maten en klasse. Hoe schadelijk is al dit drugsgebruik eigenlijk voor ons, want het lijkt alsof men vindt dat wiet roken wel ok is. Hoe vaak hoor ik niet verhalen in mijn omgeving dat men toch maar wat zwaarders is gaan doen. Heroïne gebruiken met de verslaafde daklozen op straat, want dat moet je toch een keer ervaren hebben. Waar eindigt het en krijg je er echt een betere vrije geest van om bijvoorbeeld betere kunst te maken. Persoonlijk vind ik het wel eens beangstigend om te horen waar mensen mee bezig zijn en ben ik blij dat ik deze verruimende middelen niet nodig heb om betere kunst te maken. Wat zijn jullie gedachtes daarover?

Luisteren naar je ouders of overleggen.

Eigenlijk heb ik hier al wat over geschreven eerder in deze serie. Mijn vader moest altijd luisteren naar zijn ouders, maar gehoorzaamde niet altijd. Het was een tijd waarin je je ouders niet tegensprak en gewoon weg deed wat zij van jou verlangden. Er was geen ruimte voor overleg, liefde of genegenheid in hun gezin. Er werd met harde hand opgetreden. Zijn moeder was de baas in huis en zijn vader bracht het geld binnen, dat was eigenlijk de taakverdeling.

Hij had geen respect voor deze man alleen maar angst.

Er werd nooit gesproken over onderwerpen die moeilijk waren of die met emoties te maken hadden. Die ontweek je of verbloemde je..eigenlijk zie ik mijn vader dat ook vaak doen. Is dat omdat hij het niet geleerd heeft hoe hij dat kan doen of heeft hij nog steeds last van de opgelegde schaamte of sociale druk die aangeleerd is? Ook al slaan we vandaag de dag soms wel heel erg door  met het bepraten van alles en de eigen wil van het kind, toch denk ik dat het belangrijk is dat je je eigen gevoelens leert herkennen, benoemen en het gevoel krijgt dat je gehoord wordt. Als ik zie wat voor littekens het bij mijn vader heeft achter gelaten, dan had ik hem dat ook heel erg gegund. Het betekend overigens niet dat een kind altijd zijn zin hoeft te hebben en moet leren omgaan met teleurstelling, verdriet en het niet krijgen van je zin.

Over de dood van zijn broertje mocht niet gesproken worden , waarom hij weg liep van huis op zijn 10^e jaar of niet wilde helpen met de bussen schoonmaken werd niet gevraagd. Mijn vader noemt het een eenrichtingsverkeer en zijn ouders hadden geen aandacht voor de kinderen.

Voorlichting over seksualiteit werd niet gegeven in die tijd of althans niet door zijn ouders en drank en sigaretten waren heel normaal.

Je had respect voor de ouderen te hebben en te doen wat zij zeiden.

Ook het lezen van boeken was een verspilling van je tijd en werd ook niet gedaan in hun gezin. Wel was er later televisie, maar tijdens het kijken moest je stil zijn. Je moest overleven in de maatschappij die standaard was. Iedereen moest meegaan met de menigte en zich netjes houden aan alle normen en waarden om hen heen.

Normen en waarden.

Normen en waarden vonden mijn vader en ik best wel een lastige. Hij vroeg wat is dat normen en waarden. Ik vertelde hem dat waarden principes zijn die hij belangrijk vindt of vond in het leven zoals gezondheid, vrijheid en eerlijkheid. En normen waren regels over hoe hij en anderen zich moesten gedragen. Dus zowel geschreven (wetten) als ongeschreven regels (op je beurt wachten).

We spraken over het eten met mes en vork, maar dat deden ze bij hem thuis niet. Etiketten had hij ook niet geleerd. We spraken over dat hij het belangrijk vond dat hij zich kon kleden zoals hij wilde en dat ook accepteerde van zijn vrienden. Je moest respect voor ouderen hebben en luisteren naar je ouders.

Eigenlijk zijn er veel ongeschreven regels die diegene tegenover je soms niet begrijpt of niet heeft geleerd. Hoe staat het eigenlijk met de normen en waarden vandaag de dag in de maatschappij? Wat zijn jouw normen en waarden? Hoe ging het bij jullie thuis en wat heb je ervan geleerd? Praat er eens over met iemand en zie of er veel overeenkomsten zijn of juist verschillen.

Een kind is als een vlinder in de wind.

De ene vliegt hoog, de ander laag,

Maar ieder doet het op zijn eigen manier.

Het leven is geen competitiestrijd .

Ieder kind is anders.

Ieder kind is speciaal.

Ieder kind is mooi.

·    Love Danielle.

·      ** Klik op de foto om hem beter te kunnen zien.

·      ** Foto’s zijn uit eigen archief, vereniging historisch purmerend (http://www.vereniginghistorischpurmerend.nl/) en internet

* om op de hoogte kunnen blijven van alles rondom mijn blog, kunt u mij volgen op facebook Danielle de Rie of instagram Danielle de Rie. Ook al het extra materiaal en informatie verschijnt via deze social media.