A sparkle of Dani's world

China…..

mijn 4^e & 5^e dag.

Travel is never a mather of money,

But of courage.

NI HOA

China..het land van de vele mysteries en mooie kleuren.

Het is alweer een tijd geleden dat ik geschreven heb over mijn reis door China..maar nu is het dan weer zover en neem ik jullie mee naar de Hutongs van Beijing, de treinreis in een heerlijk oude waggelende wagon naar Siam en de werkplaats waar de toeristische beelden van de opgravingen van het Terracotta leger van Xi’an worden gemaakt.

Het begon allemaal op dag 4 met een ontbijtJ, koffers op de gang, want die middag zouden we met de trein naar Siam gaan. Ach het ware travelsleven als je met Krass op pad gaat. Je hoeft niet over veel na te denken en dat is soms best fijn. Met een bus werden we naar de ingang van de wijk gereden vanwaar we met een Riksja (een fiets met een karretje voor 2 personen eraan vast) verder gingen. Hoe toeristisch wil je het krijgen, maar ohhhh wat hadden we een lol en wat voel je je ongemakkelijk om gefietst te worden door een ander…..

Toen al het gegier en gelach een beetje voorbij was, werden de Riksja’s in beweging gezet en door de hutongwijk heen gefietst. Als je door de straten fietst of ehhh gefietst wordt, kun je je niet voorstellen wat voor leuke huisjes en gangenstelsels er zich achter de betonnen muren bevinden. De energiebedrading fascineerde mij nog het meest….levensgevaarlijk, maar dat boeit niemand. Na een klein tochtje stopten we bij een woning in de hutongwijk waar we een lunch kregen bij mensen thuis. Gezellig met zijn allen aan één tafel onder het genot van een simpele, maar heerlijke maaltijd.

In de wijk staan overal voorlichtingsborden van de regerings....zo grappig!

Daarna werd het vee (ons dus) nog even losgelaten in de wijk en al snuffelend en kwebbelend kwamen we aan bij een oud arbeiderswoninkje in de hutong. Een 85- jarige bewoonster verwelkomde ons in haar woning met een kopje thee en het vragenuurtje begon. Interessante informatie kwam boven over de hutongs, het leven van vroeger, haar gezin en het leven nu…..heel leerzaam en voor sommige even lekker gluren bij de buren J

De Hutongs van Beijing zijn honderden jaren oud en nemen je mee uit de hectiek en drukte van de stad…. Kleine dorpjes in een grote stad.

Een hutong is een lange straat met aan beide kanten hofhuizen ofwel Siheyuans. In een eerder blog heb ik geschreven over Djenghis Khan, toen deze man Beijing bereikte nam hij het besluit om het hart van de stad te veranderen. Hij bouwde de Hutong, wat van origine geen Chinees woord is , maar Mongools. Het heeft als oorspronkelijke betekenis “waterbron”. In het oude Beijing was er een water tekort en daarom gingen de inwoners vaak wonen op een plek waar water gevonden kon worden. Tegenwoordig vertaalt het woord Hutong zich meer als “binnenplaats”. In de Keizerlijke tijd stonden zij symbool voor aantrekkelijkheid, rijkdom en voorrecht.

Een hutong is omringd door een grote muur en bestaat uit kleine straatjes waar kleine huisjes in staan. Soms zijn de straatjes maar 40 cm breed en is lopen de enigste manier om er te komen.

Ook in deze wijken is het bijgeloof van de Chinese bevolking terug te zien en te ervaren. De hoge drempels bij de ingang van de woningen zijn er om de boze geesten buiten de deur te houden, want de geesten hebben geen knieën en kunnen dus dan niet over de drempel heen. Dus stap als toerist of gast over de drempel heen en niet erop…doe je het wel dan beledig je de bewoners en je kunt ook zo de geesten mee naar binnen nemen…en dat wil je natuurlijk niet!

De stenen “beelden” voor de deur vertellen ook wie er woonde vroeger…een commandant of ? Aan de hoeveelheid “boomstammetjes” boven de deur zie je tot welke sociale klasse de bewoners horen….belangrijke informatie bij het uithuwelijken. De “boomstammetjes” variëren van 0 tot 12 en in een hutong is 4 al erg uniek. Slim bedacht moet ik zeggen….het is meteen duidelijk of misschien wel vernederend duidelijk…..de Chinezen zelf hebben er geen problemen mee.

Verder zijn de huisjes simpel, maar knus. Echter ontbreekt er in vele een toilet en dien je gebruik te maken van de openbare toiletten die niet meer zijn dan een gat in de grond. In het bebouw zitten een aantal gaten naast elkaar zonder enige afzondering. Zo kun je dus volop meegenieten wat de buurvrouw of buurman fabriceert….maar als je niet anders kent is dit normaal. Voor ons was het even wennen J

Het leven in de Hutongwijk vindt veelal buiten plaats. Levendigheid en gezelligheid alom op straat. Op krukjes verzamelen ze zich onder de boom en spelen schaakbord of Mahjong onder het genot van een koud Tsingtao biertje of een kopje thee.

Maar zo rooskleurig was het niet altijd in de Hutong, want in 1949 onteigende de communistische regering iedereen van zijn huis en werden ze toegewezen aan de arbeiders als onderkomen.

De oude vrouw van 85 jaar die wij in haar huis ontmoeten was daar een van. Haar man werkte voor de staat en kreeg het huisje toegewezen. Met het staatspensioen van haar man dat zij ontvangt, kan zij er nog steeds in wonen. Echter kwamen de huizen wel in verval en in de jaren ’50 begon de sloop van vele Hutongs in Beijing. Met het binnen halen van de Olympische spelen van 2008 moesten vele hutongs plaatst maken voor appartementen, kantoorgebouwen, winkelcentrums en bredere wegen en straten…de oude hutongs zouden zeer onveilig zijn en pijn doen aan de ogen….iets waar ze later spijt van zouden krijgen en er vele replica hutongs voor teruggebouwd zouden worden. Een nieuwe trend is ook dat de oude hutongs opgekocht worden voor zeer grote bedragen door projectontwikkelaars waardoor de bevolkingssamenstelling van de wijk een verschuiving doormaakt van arbeider naar rijkelui. Echter ben ik blij dat ik deze hutong heb kunnen bewonderen en de sfeer heb mogen opsnuiven….een wijkje waar ik best in zou willen wonen.

De rest van de dag hebben we nog wat rond gehobbeld in een winkelcentrum om vervolgens afgeleverd te worden bij het treinstation voor de trein die ons naar Siam zou rijden tijdens de nacht. Echter konden we niet naar de ingang van het treinstation gereden worden en werden we onderaan afgezet. Wat was er aan de hand?....Er was fraude gepleegd met de bouw en de constructie van het treinstation. Deze kon het gewicht van de bussen niet aan…..tja dan iedereen maar onderaan uitstappen en sleuren met koffer de heuvel op……

Echter was de treinreis een schoolreisje alom in de kleine coupe al waggelend over de treinrails….het maakt niet uit hoe oud je bent als je maar lol hebt is mijn motto!

En voor je het weet ben je model voor een nieuw beeld :)

’s Ochtends om 8 uur arriveerden we in Siam, stapten uit en stapten weer in de bus met een nieuwe gids en een nieuwe chauffeur…het leven met de familie Krass… Na een ontbijt in het hotel gingen we naar de Xi’an daoin terra-cotta & lacquer company waar we met een gids door de werkplaatsen werden geleid….indrukwekkend….het bereid ons voor op wat wij straks gaan zien bij het terracotta leger in Xi’an…………..

En ja ik heb ook zo’n mooi beeldje gekocht onder het mom voor mijn zoon J

Tot de volgende keer in het vervolg van de serie China….mijn 5^e dag met de opgravingen van het Terracotta leger in Xi’an. Tot dan!