A sparkle of Dani's world

Antwerpen…een stad die je niet mag vergeten.

 

Wacht niet op een goede dag,

Maar probeer er zelf één te maken.

En dat hebben we zeker gedaan in Antwerpen.

Op vrijdag 14 september 2018 vertrokken we met een bus uit Zaandam met Bouwend Nederland.

Een groep mensen die zich in het dagelijks leven hard inzetten voor de bouw, jongeren een leerplek aanbieden in hun bedrijf en staan voor de kwaliteit van hun vak. Bundelen van krachten en netwerken is van essentieel belang  voor deze ondernemersorganisatie in de bouw. Naast alle vergaderingen, workshop, etc. gaan we één per jaar een weekend met elkaar op pad om te netwerken, te socialiseren en onze kennis aan te boren met de uitdagingen die we deze weekenden aangeboden krijgen….., maar vooral ook te ontspannen en nieuwe dingen te ontdekken. Het hebben van een eigen bedrijf brengt behoorlijk wat stress, uitdagingen en uithoudingsvermogen met zich mee.

Na een verandering in het programma belanden we eerder in Antwerpen dan we verwacht hadden…hobbelen we met onze koffertjes achter ons aan en dwarrelen we Antwerpen binnen richting ons hotel. Onderwijl goed oplettend wat we allemaal zien onderweg….we willen niks missen.

Aangekomen bij ons hotel BANKS  gaan onze kamers bewonderen. Lang ben ik er niet, want ik wil de stad nog even verkennen voor ik me moet klaarmaken voor ons walking diner 9 Beaufort in het MAS gebouw.

Darrend door de straten van Antwerpen maken we kennis met het charisma van de stad…mode, cultuur en kunst is wat volop aanwezig is. De stad leeft, heeft geschiedenis, maar geeft mij vooral lucht. Ik ben een groot fan van Amsterdam, maar tegenwoordig krijg ik daar bijna geen lucht meer. Deze stad is  groter opgezet en dan druk ik me nog zacht uit. Je kunt nog rustig door de straatjes lopen zonder de last van auto’s, fietsers en het toerisme. De vele modehuizen van oud en jong talent…het maakt je blij…al die kleuren en ontwerpen in veelal prachtige oude gebouwen met hun historie. Al lopend zien we opeens een prachtig gebouw voor ons verschijnen. In eerste instantie dacht ik dat het een oud huis was, maar toen ik mijn nieuwsgierigheid achterna  ging ontdekte ik dat achter de deur een prachtige kerk was…Sint-Carolus Borromeuskerk. Een van de monumentale kerken van Antwerpen. De gevel is een affiche voor het katholieke geloof waarvoor de jezuïetenkerk in Rome als voorbeeld diende. De klassieke zuilenordes in de bouwlagen en het harmonische evenwicht tussen horizontaliteit en verticaliteit zijn zo anders dan de Brabantse gotische stijl. Het hoofdaltaar in de kerk functioneert als een beeldscherm voor de gelovigen. Deze kunnen dankzij een vernuftig systeem afgewisseld worden, naar gelang de liturgische feesten van het seizoen. Oorspronkelijk zaten er 4 schilderijen in het altaar, waaronder twee van Rubens. Op dit moment zijn er nog 3 schilderijen; een kruisoprichting door Gerard Seghers, een kroning van Maria door Cornelis Schut en een Onze-lieve-vrouwe van de Karmel door Gustaaf Wappers. Vandaag de dag hebben deze schilderijen nog steeds dezelfde functie als in de 17e eeuw: de gelovige en de passant verbazen, verrukken en uitnodigen tot meditatie. Nou dat is ze gelukt….je blijft verwonderd rondlopen en hebt ogen tekort. Als jij ook een kijkje wilt nemen in deze prachtige kerk vergeet dan niet stil te staan bij de eikenhouten preekstoel van Jan Pieter I Baurscheit.

Na een heerlijke wandeling door de stad, moesten we ons snel in wat nettere kleren hijsen voor het avondeten. Echter had ik  in de planning gelezen dat voorafgaand aan het diner er een stadswandeling met gids van 45 minuten was…dus je snapt het werden geen hakken onder de jurk, maar gympen. Er zijn grenzen in het leven :)

De stadswandeling was een feestje en m.n. door onze gids Sofie Korres (Koninklijke Gidsenvereniging van Antwerpen).  Hangend aan haar lippen hobbelde we achter haar aan…deze vrouw brengt de verhalen van Antwerpen tot leven en houd je geboeid.

Ze neemt ons mee door de nauwe straatjes en steegjes van het oude centrum van Antwerpen dat in de late middeleeuwen is ontstaan. De tip over het pleintje vlakbij het hotel waar iedere vrijdag per opbod inboedels worden verkocht…een traditie die in 1600 is ontstaan, de kerk waar het Maria beeld een fashion design “kleedje” heeft gekregen, het museum op het plein bij het hotel die een prachtige binnentuin heeft en gratis toegankelijk is…allemaal tips die ik snel in mijn hoofd opsla en later dit weekend ga bezoeken.

We hobbelen door naar het grote plein met zijn prachtige historische gevels en je hebt het gevoel dat je in een wereld staat van eeuwen terug…de prachtige gildepanden en hun verhalen. We krijgen ze allemaal te horen, maar ook het verhaal hoe Antwerpen aan zijn naam is gekomen. Deze versie vertelt over de legenda van de reus Druon Antigoon. Hij zou eeuwen alle schippers die door de Schelde wilde varen het leven hebben zuur gemaakt. Hij eiste van een ieder 50% van zijn handelswaarde en als je niet wilde betalen dan hakte hij je hand eraf en gooide hem in de Schelde. Toen werd de Romeinse soldaat Silvius Brabo gestuurt en daagde de reus uit. Hij won het gevecht, hakte de reus zijn hand eraf en gooide het met een boog in de Schelde. De plaats waar de hand de Schelde raakte is de stad Antwerpen ontstaan (“hand” en “werpen” is de samensmelting van de stadsnaam).

Ook de Antwerpse handjes worden benoemd..in de korte Gasthuistraat 11 zit Philip Biscuits..de uitvinders van de echte Antwerpse handjes die ook in chocolade te koop zijn. De koekjes met amandelen zijn het symbool van de stad Antwerpen en gemaakt na de legenda van de reus Antigoon die handen in de Schelde wierp….je moet ze geproefd hebben! En dat ze zo heerlijk zijn is niet zo gek. Vroeger stonden er in Antwerpen velen koekfabrieken en is Antwerpen nog steeds een chocoladestad…..wat een straf om je te verdiepen in deze eetcultuur J

We worden verder meegenomen en opgezogen in haar verhalen en belanden op het plein achter de Onze-Lieve-Vrouwe kathedraal. In 1124 stond er een kleine kapel op de plek van de huidige kathedraal, die in de loop van de 12e eeuw verder werd uitgebreid volgens het model van de St. Maria in Keulen. De bouwwerken voor de huidige kerk begonnen in 1352. Het was de bedoeling dat er twee grote torens werden gebouwd, maar door brand en de crises is de tweede toren nooit gerealiseerd. Wel of geen tweede toren het is een Manjefiek stukje bouwwerk die zijn tijd ver vooruit was.

We krijgen nog een prachtige anekdote te horen over het Hilton hotel, dat zich ook op dit plein bevind en dat vroeger een warenhuis was. Achter het Hilton is de Boerentoeren te zien. De start van de bouw begon in 1923 naar het ontwerp van architect Jan van Hoenacker. Het is een 97,5 meter hoge toren in art-Deco stijl en na 3 jaar van bouwen was Antwerpen de eigenaar van de eerste wolkenkrabber van Europa. De boerentoren werd gebouwd op de plaats waar de bombardementen van de eerste wereld oorlog erg veel schade had aangericht. De naam is afkomstig van de bank die er stond voor de bombardementen en waar hoofdzakelijk boeren als cliënt waren.

Dan meld de gids dat we bovenop de Antwerpse ruien staan….de oude riolen van Antwerpen met al zijn geschiedenis. Helaas hebben geen tijd om dit te verkennen, maar ik weet zeker als ik terug kom ik de onderbuik van de stad ga verkennen. Ken jij het al?

We zien nog het vleeshuis en de “roze” buurt van Antwerpen om vervolgens uit te komen bij onze eindbestemming het prachtige gebouw van de MAS. Het architectonische bouwwerk van de wereldberoemde Neutelings Riedijk Architecten is gebaseerd op de 19e eeuwse pakhuizen. Door 7 museumzalen op elkaar te stapelen en telkens een kwartslag te draaien, ontstaat een indrukwekkende spiraaltoren. Per roltrap kun je elke verdieping bereiken waarop je elke weer op een indrukwekkende panorama over Antwerpen wordt getrakteerd. 3185 Handjes versieren de buitenmuur (een knipoog naar de Antwerpse handjes) en op de wandelboulevard vind je medaillons van schrijver Tom Lanoye en grafisch ontwerper Tom Hautekiet die zo een ode brengen aan de stad, haven, stroom en wereld…

Waar water waakt en

Wat er waard was later

Werd bewaard als

(waar water waakt en …)

Naast dat het een prachtig museum is, is er beneden op het plein een mozaïek “Dead Skull” gemaakt dat verwijst naar Tuymans gelijkmatige schilderij uit 2002. Vanaf de 5e verdieping heb je het mooiste uitzicht op dit kunstwerkje….tip van mij:)

Bovenop de 9e verdieping heb ik genoten onder goed gezelschap van een walking diner 9 beaufort.

Zaterdag moeten we alweer vroeg uit de veren, want er wordt van ons verwacht dat we onze slimheid gaan gebruiken in het strategische groepsspel Antwerp Fashion hunt. Door een mix van opdrachten verkennen we de stad..en raad eens wie de haakopdracht kreeg toebedeeld?! Juist ik…al hakende (want de bol moest volledig opgehaakt zijn) en kijkende voor de opdrachten, liep ik met de knot wol onder mijn oksel en de rest in mijn BH….tja dan trek je wel aandacht! De pastoor in de kerk keek mij aan van “ meid, je hebt echt hulp nodig “…tja je zal maar in een fanatiek groepje zitten J In die bewuste kerk (Sint-Andrieskerk) stond ook het 16e eeuwse Maria beeld die in 2001 een nieuw kleed kreeg van de modeontwerpster Ann Demeulemeester. Maar lang konden we niet blijven, want de fashion hunt ging verder…..We werden TWEEDE!

De lunch kregen we bij RAS waar ik heerlijk heb gegeten om vervolgens weer deel te nemen aan een fietstocht door de stad van Antwerpen. Best een uitdaging om door alle toeristen heen te fietsen, foto’s te nemen en de groep in de gaten te houden…….

En voor ik het wist stond ik met fiets en al in het stationsgebouw van Antwerpen-Centraal…wat een prachtgebouw. Het gebouw bestaat uit een stalen perronoverkapping en een stenen stationsgebouw. De stalen perronoverkapping is gemaakt tussen 1895-1899 volgens de plannen van ingenieur Clément Van Bogaert door de Compagnie Centrale de Construction. Het stenen gebouw werd gebouwd tussen 1899-1905 door Louis Delacenserie in eclectisch stijl.

Verdwaald in de wereld van foto’s maken keek ik op en …. was ik de gids kwijt en croste ik op mijn fiets het station uit de diamantenbuurt in….daar kreeg ik de groep weer in mijn vizier…pffffff. Gevalletje ik word afgeleid door mooie dingen en een gids die in zijn eigen wereld leeft…….

Toen de fietstocht tot een einde kwam, ben ik nog snel naar het art Deco gebouw gelopen dat tegenover het restaurant RAS staat....Waarom? Nou omdat daar een pareltje met houten roltrappen erin verstop zit! Het gebouw stamt uit 1933 en de roltrappen zijn de laatste houten roltrappen in Europa .

Ik had zoiets nog nooit gezien en onder het genot van de motoren die de roltrappen aandrijven liet ik mezelf naar beneden rollen….genietend van de art Deco stijl in het gebouw. 




Na twee roltrappen eindigde ik in de tunnel die onder de Schelde doorgaat naar de andere kant…….

Maar ons drukke schema maakte dat we ons terug moesten haasten naar het hotel om ons weer in galakleding te hijsen…en ja dit keer met hakken en jurk. Huis de Colvenier (Sint Antoniusstraat 8) vulde onze maagjes met allemaal lekkere dingen en veel wijn.

Zondag was een autovrije zondag……wat een rust in de stad die evengoed vol stond met rommelmarktjes. Antwerpen straalt rust en gezelligheid uit!

En wij?…wij werden weer naar mijn laatste activiteit geleid….Vespatocht door de haven van Antwerpen. Het bracht menig persoon weer zijn herinnering van een 16 jarige leeftijd terug…

Geëscorteerd door de politie (vanwege autovrije zondag) verlieten wij het centrum van Antwerpen op weg naar de haven….een stoet van 27 scooters allemaal een kant op krioelend…

De gids liet ons eerst even onze jeugdherinneringen herleven om vervolgens te stoppen bij het nieuwe havenhuis dat ontworpen is door de Iraakse architect Zaha Hadid. 



Een gebouw met een groot wow-effect. Oud en nieuw werden met elkaar verbonden..een dynamische balvormig volume die boven het bestaande gebouw verrijst. Het is een volledig glazen gevel die rimpelt als golven en daardoor het complexe spel van tinten en kleuren in de lucht weerspiegelt. Dit verwijst naar de uitzonderlijke locatie van het gebouw dat omgeven is door water. De betekenis van de glazen geslepen massa, die is gemaakt om het gebouw een fonkelende verschijning te geven, speelt in op het thema van Antwerpen als diamantstad.  



Dat de voorkant glad is en steeds verder naar achteren onregelmatiger en hoekiger wordt, geeft weer dat de diamant Antwerpen voor een deel is geslepen maar nog zeker in ontwikkeling is. Het volledige havenhuis is een metafoor voor de haven van de 21e eeuw: een haven die klaar is voor de toekomst.

Het was een genot om door de haven te rijden, op plekken te komen waar je anders geen toegang tot hebt en heerlijk te zwieren en te scheuren op een Vespa. Voor herhaling vatbaar is mijn mening….en Antwerpen you will see me soon again!

Wake up motivated.

Nothing works unless you work.

Nothing changes unless you change.

Dominate the day.

Love Danielle

Ons bedrijf vind je op: http://www.kemperbouw.nl/

** Klik op de foto’s om ze beter te kunnen zien.

Je kunt mij volgen via mijn eigen facebookaccount: Danielle de Rie of mijn eigen instagramaccount: daniellederie.. Follow en blijf op de hoogte wanneer er een nieuw blog online komt en alle extra’s informatie die niet op het blog verschijnt.