My name is
Lola…..
Wanneer gaan we
weer wandelen?
(some of my best
friends never said a word to me…)
Wandelen vind ik geweldig en af en toe lekker zwemmen ben ik
ook niet vies van, maar
soms word die combinatie een wonderbaarlijk avontuur J
Ik vind het heerlijk om langs de dijk te rennen en een flinke
plons te nemen in het kanaal…helemaal als die eenden uitdagend naar me gaan
kwaken. Het zijn me een paar
dames af en toe en ik raak er lekker geprikkeld van en denk niet meer na. Ik ren dan naar de waterkant, neem
een sprong en zij zien een groot zwart monster op hen afspringen en dan…..PLONS met een luide klabam met klotsend
water beland ik in het water zodat hun haar helemaal in de war zit. HAHA
dat krijg je ervan als je mij gaat staan uitdagen.
Ik zwem achter ze aan en dan splitsen ze zich altijd op…ik
moet een keuze maken..links of rechts….en dan voel je dat je riem niet verder
meewerkt en is het te laat. En zij…die staan me gewoon uit te kwetteren…rot eenden!
Maar dit keer sprong ik ergens anders in het water dan dat ik
eruit wilde. Ik klauterde wijdbeens op de kade en dan moet mijn baas me echt
helpen. Die glibberige steile kade kan ik zelf niet uitkomen…wel in, maar niet
uit. Ik stond daar dus te wachten en dacht: komt er nog wat van! Geef een ruk
aan die riem dan kan ik eruit. Ik voelde wel een zachte ruk maar die trok me
achteruit en niet vooruit. Wat
is dit nou weer voor onzin dacht ik nog, maar voordat ik verder na kon denken
kwam er een nog hardere ruk aan de lijn en hoe ik me er ook tegen verzette het
ging helemaal mis.
Ik vloog omhoog en ik dacht oh neeeeeeeeee. Met een luide PLONS belandde ik in het kanaal en ging kopje onder. OEff wat was het donker daar in dat kanaal onder de waterlijn. Ik kwam al proestend en spartelend boven en wist niet wat me overkomen was….Maar ook daar had ik geen tijd voor om over na te denken, want die lijn trok me alweer verder naar…….het punt waar ik het water in was gegaan. Als een verzopen kat klom ik tegen de kade op en stond wijdbeens te wachten tot mijn baas een ruk aan die lijn zo geven. Ik keek haar nog aan van HALLO schiet eens op, komt er nog wat van en ja hoor ik kreeg grip op de kade en rende het gras in. Door het hoge struikgewas was het dus onmogelijk geweest om mij op die eerste plek uit het water te halen, maar dat had ze toch gewoon kunnen zeggen in plaats van mij half te verzuipen! Nou ik zou haar wel eens terugpakken. Ik liep als een verzopen kat met mijn pokerface op haar af, ging naast haar staan en toen….liet ik mijn billen eens goed schudden en vlogen de water spetters in de rondte….PAYBACKTIME! Ik hoorde een vloek en ik dacht eigen schuld dikke bult J Zonder humor in het leven red je het niet toch?!!
Ik vloog omhoog en ik dacht oh neeeeeeeeee. Met een luide PLONS belandde ik in het kanaal en ging kopje onder. OEff wat was het donker daar in dat kanaal onder de waterlijn. Ik kwam al proestend en spartelend boven en wist niet wat me overkomen was….Maar ook daar had ik geen tijd voor om over na te denken, want die lijn trok me alweer verder naar…….het punt waar ik het water in was gegaan. Als een verzopen kat klom ik tegen de kade op en stond wijdbeens te wachten tot mijn baas een ruk aan die lijn zo geven. Ik keek haar nog aan van HALLO schiet eens op, komt er nog wat van en ja hoor ik kreeg grip op de kade en rende het gras in. Door het hoge struikgewas was het dus onmogelijk geweest om mij op die eerste plek uit het water te halen, maar dat had ze toch gewoon kunnen zeggen in plaats van mij half te verzuipen! Nou ik zou haar wel eens terugpakken. Ik liep als een verzopen kat met mijn pokerface op haar af, ging naast haar staan en toen….liet ik mijn billen eens goed schudden en vlogen de water spetters in de rondte….PAYBACKTIME! Ik hoorde een vloek en ik dacht eigen schuld dikke bult J Zonder humor in het leven red je het niet toch?!!
Nou humor heb ik wel…een tijdje geleden op een zondag was het
Vaderdag en mocht ik mee naar opa. Na een heerlijke fietstocht, waar ik eens
flink de wind door mijn haren heb laten waaien kwamen we aan bij het gebouw
waar hij woont. Die lift vind ik nog steeds heel spannend,
want het geeft zo’n raar gevoel in mijn buik.
Afijn, opa zegt dat hij niet bang van mij is, maar ik heb het
vermoeden dat hij mij best spannend vindt met mijn zwarte uiterlijk en mooie
witte tanden. We zaten tegenover elkaar met de salontafel ertussen. Hij bekeek mij en ik bekeek hem en
wachtte rustig mijn kans af. Je voelt als hond dondersgoed aan als iemand je heel
spannend vindt en daar mag je best wel eens de draak mee steken toch?!! Dus opa
stond op uit zijn stoel om een koekje te pakken van de tafel. Koekjes zijn
helemaal niet goed voor opa, maar hij eet ze nou eenmaal graag. Ik wachtte tot zijn hand bijna het
koekje raakte en zei toen WOEFFF…..de koekdoos vloog de lucht in en het
hele gezelschap lach blauw van het lachen…..had ik hem toch even goed te
pakken. Waar een WOEFFF wel niet goed voor is! JJ
Mijn leven is dus niet saai en anders maak ik er zelf wel een
feestje van. Ik zie de baas druk werken aan een gehaakt hondentuigje en het
schijnt dat ik zondag met mijn huisgenoot een fotoshoot moet doen….het zal mij benieuwen wat dat nou weer
allemaal inhoudt. En
ja als hond moet je het gewoon allemaal pikken die ongein…je hebt geen keuze,
maar er is wel altijd een lekkere beloning. En je weet bij de hond gaat ook de
liefde door de maag.
Love Danielle & Lola
** Klik op de foto’s om ze
beter te kunnen zien.
· Wist je al dat Lola haar eigen Instagram account heeft waar zij elke dag wat
nieuws op post? : @MynameisLola, je
kunt haar volgen als je dat leuk vindt!
· Verder kun je
Lola volgen op haar eigen groep op
Facebook: @My name is Lola en via mijn eigen
facebookaccount:
@Danielle de Rie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten