"We can not achieve our wildest dreams by remaining who we are"
Al heel lang speelde het idee door mijn hoofd om een blog te beginnen van mijn reisavonturen.
Reizen is een grote passie van mij en ik neem mijn herinneringen graag mee met me terug door ze vast te leggen op foto of film.

Als moeder van 3 en een hond in een niet standaard gezin vol humor en gekkigheid, maak je altijd wel wat mee.

Naast reizen, zijn we gek op cultuur en kunst en de wilde avonturen van onze hond Lola (My name is Lola).

Dus voor diegene die er al zolang naar verlangd hebben om mijn avonturen (en ook die van Lola) te lezen en foto's te zien: "A sparkle of Dani's world". Love Danielle

maandag 22 januari 2018

My name is Lola…..

 

Elke dag hou ik meer van je
Vandaag nog meer dan gister
En ietsje minder dan morgen


Hey hallo allemaal..daar was ik weer! 

Het ging best aardig met mij tot vandaag weer alles uit mijn billen liep.  Ik hoest niet meer zo erg, maar heb het nog steeds wel erg koud. Dus doe ik mijn truitje aan als ik naar buiten ga en kruip onder mijn dekentje als ik in huis ben.
 
Omdat ik zo onrustig was toen ik uit de kennel kwam en maar bleef blaffen, geven mijn bazen mij nu wat druppeltjes om wat rustiger te worden.
Ik moet ook eerlijk toegeven dat ik op een gegeven moment ook de draad behoorlijk kwijt was……ik stond te huilen als een wolf voor het raam. Ik was zo onrustig dat ik bij elk geluid omhoog schoot en begon te blaffen. Jajaja..ik snap dat huisgenoten daar helemaal gek van worden. De boodschap is overgekomen!

Die druppeltjes zijn smerig, dus die ga ik echt niet nemen. Nou ja dus wel eigenlijk, want elke keer word ik gefopt met een lekker stukje vlees en voor ik het door heb is dat vlees inclusief druppels alweer in mijn keelgat. Tja wat zal ik zeggen…..ik ben een lekkerbekkie J

Mijn gedrag was door de maanden heen veranderd, was mijn bazin opgevallen. Ik kan mij alleen maar herinneren dat ik steeds meer buikpijn kreeg en ik daar chagrijnig van werd. Op het laatst rende ik mijn eigen staart maar achterna van ellende. Nu krijg ik ander voedsel en dat is lekkerrrrrrr! Vers vlees, met rijst en sperziebonen. Wel 3x keer per dag…oh dat is een feestje en ik lik mijn bak wel 3x uit. Geen buikpijn meer! Nou ja, vrijdag was een huisgenoot vergeten dat ik dat oude voedsel niet meer mocht hebben. Ik had al dat lekkere andere voedsel gehad, maar dat wist zij niet. Ik zei natuurlijk niks toen zij met die ton met brokken aan kwam zetten. 

Had ik dat nou maar wel gedaan L. Ik stortte mezelf op die brokken alsof ik in jaren niet had gegeten en halverwege had ik al spijt. Mijn buik deed pijn, ik ging met mijn kont over de vloer schuren, begon te bijten in mijn eigen poten…maar niks hielp. Dus maar weer afzien, chagrijnig zijn en het de volgende keer maar niet meer doen…..denk je dat het mij zal lukken?!! NAH…ik denk het ook niet.
 
Tegenwoordig moet ik mee op conditietraining, want ik heb behoorlijk wat ingeleverd tijdens mijn ziek zijn. Ik ga dan met mijn bazin op de fiets…nou ja ik fiets en zij loopt…oh nee ik loop zij fietstJ. Ik begin vol goede moed, maar halverwege moet ik toch echt wat rustiger aan doen. We gaan de goede kant op en ik vind het heerlijk om lekker te rennen. Maar dat stalen ros blijft altijd en eeuwig tussen mij en die andere schreeuwende hond instaan….dat is dan wel weer jammer.






















Zo laatst ook toen ik vrolijk kwam aanrennen en er een leuk klein zwart/wit hondje aankwam lopen met zijn baas. Ze zei niks tot ik er bijna voorbij was…ik schrok ervan! Ik schreeuwde terug en gooide mijn flank tegen het stalen ros aan. Ik sprong de andere kant weer op, het stalen ros begon te wankelen en ik dacht dat zowel het stalen ros en mijn bazin boven op mij zouden belanden. Oh jeetje marie dacht ik nog…ik spartelde wat en kreeg een ruk aan de riem. Het stalen ros kreeg ook een ruk, slingerde nog wat, maar met haar jarenlange ervaring om het stalen ros te temmen kwam hij weer in het juiste spoor….Gelukkig ik was niet geplet onder hen. Dan had ik helemaal niet meer kunnen slapen. Ik heb maar niet meer naar anderen geschreeuwd tijdens onze conditietraining, ook al schreeuwden ze wel naar mij. Ja ja zo maak je wat mee tijdens je workout. Hebben jullie dat ook?

Mijn bazin en mijn voetafdrukken in de modder!!







Verder voel ik me heel zielig en niet begrepen hier in huis…..
ik mag namelijk niet meer op de bank. Dat was eigenlijk al vanaf het begin af aan de regel, maar door mijn charmeoffensief lukte het mij toch om regelmatig naast mijn huisgenoten op de bank te kunnen kruipen. Daar hebben ze nu dus een stokje voor gestoken, de boefjes!
Ik moet aldoor in mijn mand en ze komen achter me aan als ik wel op de bank lig….je mag ook niks meer als puber tegenwoordig! Maar je snapt als zij naar boven gaan om te slapen waar ik dan ben………Juist op die bank. Lekker puhhhhh!



Piekeren is de verkeerde kant op fantaseren.

Love Danielle






** Klik op de foto’s om ze beter te kunnen zien.
·       Wist je al dat Lola haar eigen Instagram account heeft? : My__name__is__Lola,  je kunt haar volgen als je dat leuk vindt! Verder kun je Lola volgen op haar eigen groep op Facebook: My name is Lola (https://www.facebook.com/groups/207626223143955/) 
en via mijn eigen facebookaccount: Danielle de Rie (https://www.facebook.com/profile.php?id=100008580364718).



Geen opmerkingen:

Een reactie posten