My name is
Lola…..
You
can’t buy loyalty, they say
I bought it though, the other day:
You can’t buy friendship, tried and true,
Well just the same, I bought that too.
I made my bid, and on the spot
Bought love and faith and whole job lot
Of Happiness, so all in all
The purchase price was pretty small.
I bought a single trusting heart,
That gave devotion from the start.
If you think these things are not for sale,
Buy or rescue a brown-eyed dobermann with a waggling tail.
I bought it though, the other day:
You can’t buy friendship, tried and true,
Well just the same, I bought that too.
I made my bid, and on the spot
Bought love and faith and whole job lot
Of Happiness, so all in all
The purchase price was pretty small.
I bought a single trusting heart,
That gave devotion from the start.
If you think these things are not for sale,
Buy or rescue a brown-eyed dobermann with a waggling tail.
(Author Unknown)
Ik rook “trouble” toen ik die grote camper zag
voorrijden….
Ik werd onrustig en onzeker…Mag ik mee? Waar gaan we heen? Gaan ze me weer terugbrengen
naar het asiel?????!!!! Ik weet het…ik moet het niet doen. Toch kan ik het niet helpen en raak
ik helemaal in de stress…dat asiel heeft nou eenmaal diepe littekens in mij
achtergelaten. Ik
heb het hier gewoon zo leuk en dat wil ik niet kwijt.
Je voelt de onrust in huis als je huisgenoten hun koffers
gaan pakken, er lijstjes verschijnen op het bord……en ik? Ohhhhh ik hield het niet meer van de spanning! Dan doet je bazin je ook nog
in je bench, zodat ze wat gemakkelijker de spullen in die camper kan zetten en
niet aldoor op mij hoefte te letten. Tja dan gaat het mis….in de stress heb ik
mijn hele bench stuk gekrabd en gebeten…..het werd me even teveel. Ik dacht
echt dat ze mij hier alleen gingen achter laten en dat maakte me zo angstig dat
ik het niet meer hield. Sorry!! Ik ben ook
maar een hond.
Dus mijn bazin vroeg zich af hoe ik toch zo hard los kon
rennen door het huis…tja je bench dus slopen!
Op vakantie kon ik niet mee en werd ik naar El Perro Cazador
gebracht…..ik snapte er niks van en begon over mijn hele lichaam te trillen. Na
een aai over mijn bol werd het hek gesloten en lieten ze mij gewoon achter. Neeeee niet weer…ik was zo
verdrietig.
Gelukkig hadden ze wel mijn eigen bench in het hok gezet en kon ik daar
verdrietig in liggen. Maar niet getreurd ik heb er een hele leuke tijd gehad en
veel nieuwe vrienden ontmoet. Ik mocht een paar
keer per dag met ze spelen.
En voor ik het wist stond daar mijn baas weer voor het hek
met twee van mijn huisgenoten. Ik
dacht eerst nog dat ik droomde en stond wat bedeesd achter het hek. Toen deed hij het hek open
en ik sprong van blijdschap tegen hem op. Oh yes ze vinden me echt lief en ik
mag weer mee naar huis. Thuis heb ik eerst als een wilde door de tuin en het huis gerend …I was home again!
Ik was zo blij om iedereen weer te zien en toen heb ik het
toneelstukje opgevoerd dat ik een beetje boos op ze was, want ze hadden me
weggebracht naar de kennel. Poeh…what
were they thinking!
Nou ja, je snapt die scene hield ik niet lang vol J
Op 3 januari 2018 dacht mijn bazin weer heerlijk met mij te gaan
fietsen. Op zich had ik er wel zin in, maar
ik voelde me niet helemaal top. Zij fietsen en ik rennen, maar ik bleef maar het gevoel houden
dat ik ergens instikte. Ik probeerde te hoesten, maar het klonk vreselijk. Mijn
bazin keek nog in mijn bek, maar zag ook niks. Opeens zag ik daar een mooi
plekje om mijn behoefte te doen, maar alles kwam tegelijk..een hoopje en een
plasje…..ik voelde me echt niet lekker. Ik kroop nog tegen het hek aan en
weigerde verder te gaan…tja
die riem om mijn nek bracht weer roet in het eten! Dus ik gaf me maar weer
gewonnen en deed mijn best. Het ging echt niet, hoesten, niezen, kotsen en ik
ging steeds langzamer lopen…..oh wat was ik blij dat ik thuis was!
Mijn bazin begreep er niks van en dacht dat het door die
pittige olijf kwam die ik gisteravond had opgegeten…..en die was pittig! Toen
ik hem aangereikt kreeg van een huisgenoot dacht ik nog..lekker zacht en
smeuïg, maar toen….OLALA
mijn maag stond in brand!
Afijn het blijkt dat ik Kennelhoest heb opgelopen in de kennel
en nou ben ik ziek. Ik moet rustig aan doen en dat is soms best lastig als ze
zoveel energie heb als ik. Ook al moet ik eerlijk toegeven dat ik wel veel
slaap de laatste dagen…..ik ben gewoon niet lekker. Het voordeel van Kennelhoest
is dat je 2 keer per dag zo’n heerlijke lepel met honing krijgt.
OHHH wat is dat een lekker zoet goedje zeg! Ik blijf voorlopig nog maar
even hoesten, want de beloning daarvoor vind ik wel erggggg lekker.
Dus geen wilde avonturen, buiten dat ik de bench heb gesloopt
en voor het eerst op ijs heb gelopen … tot de volgende keer!
Love Danielle
** Klik op de foto’s om ze beter te kunnen zien.
· Wist je al dat Lola haar eigen Instagram account heeft? : My__name__is__Lola, je kunt haar volgen als je
dat leuk vindt! Daar is ook het filmpje te zien waarin ze zich afvraagt wat dat
spul op het zand nu is…IJS dus!
· Verder kun je
Lola volgen op haar
eigen groep op Facebook: My name is Lola en via mijn eigen facebookaccount: Danielle de Rie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten