My name is Lola…..

Wanneer gaan we weer wandelen?

(some of my best friends never said a word to me…)

Wandelen vind ik geweldig en af en toe lekker zwemmen ben ik ook niet vies van, maar soms word die combinatie een wonderbaarlijk avontuur J

Ik vind het heerlijk om langs de dijk te rennen en een flinke plons te nemen in het kanaal…helemaal als die eenden uitdagend naar me gaan kwaken. Het zijn me een paar dames af en toe en ik raak er lekker geprikkeld van en denk niet meer na. Ik ren dan naar de waterkant, neem een sprong en zij zien een groot zwart monster op hen afspringen en dan…..PLONS met een luide klabam met klotsend water beland ik in het water zodat hun haar helemaal in de war zit. HAHA dat krijg je ervan als je mij gaat staan uitdagen.

Ik zwem achter ze aan en dan splitsen ze zich altijd op…ik moet een keuze maken..links of rechts….en dan voel je dat je riem niet verder meewerkt en is het te laat. En zij…die staan me gewoon uit te kwetteren…rot eenden!

Maar dit keer sprong ik ergens anders in het water dan dat ik eruit wilde. Ik klauterde wijdbeens op de kade en dan moet mijn baas me echt helpen. Die glibberige steile kade kan ik zelf niet uitkomen…wel in, maar niet uit. Ik stond daar dus te wachten en dacht: komt er nog wat van! Geef een ruk aan die riem dan kan ik eruit. Ik voelde wel een zachte ruk maar die trok me achteruit en niet vooruit. Wat is dit nou weer voor onzin dacht ik nog, maar voordat ik verder na kon denken kwam er een nog hardere ruk aan de lijn en hoe ik me er ook tegen verzette het ging helemaal mis.
Ik vloog omhoog en ik dacht oh neeeeeeeeee. Met een luide PLONS belandde ik in het kanaal en ging kopje onder. OEff wat was het donker daar in dat kanaal onder de waterlijn. Ik kwam al proestend en spartelend boven en wist niet wat me overkomen was….Maar ook daar had ik geen tijd voor om over na te denken, want die lijn trok me alweer verder naar…….het punt waar ik het water in was gegaan. Als een verzopen kat klom ik tegen de kade op en stond wijdbeens te wachten tot mijn baas een ruk aan die lijn zo geven. Ik keek haar nog aan van HALLO schiet eens op, komt er nog wat van en ja hoor ik kreeg grip op de kade en rende het gras in. Door het hoge struikgewas was het dus onmogelijk geweest om mij op die eerste plek uit het water te halen, maar dat had ze toch gewoon kunnen zeggen in plaats van mij half te verzuipen! Nou ik zou haar wel eens terugpakken. Ik liep als een verzopen kat met mijn pokerface op haar af, ging naast haar staan en toen….liet ik mijn billen eens goed schudden en vlogen de water spetters in de rondte….PAYBACKTIME! Ik hoorde een vloek en ik dacht eigen schuld dikke bult J Zonder humor in het leven red je het niet toch?!!

Nou humor heb ik wel…een tijdje geleden op een zondag was het Vaderdag en mocht ik mee naar opa. Na een heerlijke fietstocht, waar ik eens flink de wind door mijn haren heb laten waaien kwamen we aan bij het gebouw waar hij  woont. Die lift vind ik nog steeds heel spannend, want het geeft zo’n raar gevoel in mijn buik.

Afijn, opa zegt dat hij niet bang van mij is, maar ik heb het vermoeden dat hij mij best spannend vindt met mijn zwarte uiterlijk en mooie witte tanden. We zaten tegenover elkaar met de salontafel ertussen. Hij bekeek mij en ik bekeek hem en wachtte rustig mijn kans af. Je voelt als hond dondersgoed aan als iemand je heel spannend vindt en daar mag je best wel eens de draak mee steken toch?!! Dus opa stond op uit zijn stoel om een koekje te pakken van de tafel. Koekjes zijn helemaal niet goed voor opa, maar hij eet ze nou eenmaal graag. Ik wachtte tot zijn hand bijna het koekje raakte en zei toen WOEFFF…..de koekdoos vloog de lucht in en het hele gezelschap lach blauw van het lachen…..had ik hem toch even goed te pakken. Waar een WOEFFF wel niet goed voor is! JJ 

Mijn leven is dus niet saai en anders maak ik er zelf wel een feestje van. Ik zie de baas druk werken aan een gehaakt hondentuigje en het schijnt dat ik zondag met mijn huisgenoot een fotoshoot moet doen….het zal mij benieuwen wat dat nou weer allemaal inhoudt. En ja als hond moet je het gewoon allemaal pikken die ongein…je hebt geen keuze, maar er is wel altijd een lekkere beloning. En je weet bij de hond gaat ook de liefde door de maag.

Somethings just fill yourt heart without trying.

Love Danielle & Lola

** Klik op de foto’s om ze beter te kunnen zien.

·       Wist je al dat Lola haar eigen Instagram account heeft waar zij elke dag wat nieuws op post? : @MynameisLola, je kunt haar volgen als je dat leuk vindt!

·    Verder kun je Lola volgen op haar eigen groep op Facebook: @My name is Lola en via mijn eigen facebookaccount: @Danielle de Rie.

Welkom in Duivendrecht…Onder invloed…Ideaal?....Heuse echte man…..Sluitertijd……

(5 prachtige stukken van het Novacollege in Haarlem)

Relationships are about trust,

If you have to play detective,

Then it’s time to move on.

We dwarrelen de zaal binnen, gaan zitten en zien de “barbies” al in de verpakking staan op het toneel. Ik ben nieuwsgierig…wat hebben ze nog veranderd of gefinetuned in de laatste repetitieweken…….

Het licht gaat uit en de zaal wordt stil….wat krijgen we te zien?!

Ideaal? door Beer Crolla, Richelle Plantinga en Renée van Rookhuizen.

Hoe ideaal is ideaal? In ideaal willen de acteurs het ideale plaatje neerzetten van een getrouwd stel. Ze leven in een roze roes totdat de vrouw zwanger wordt en de zeepbel in stukken uiteenspat.  Uit elkaar gedreven beland de man op Tinder en vindt de ideale barbiepop. Hij beleeft een wilde tijd totdat de barbiepop voor zijn deur staat.

Dan ontmoet de internetwereld de realiteitswereld. Is die barbiepop nou echt zo ideaal? Het is een prachtige vrouw, maar op sociale media zie je alleen de oppervlakte en is dat nou ideaal….

Het stuk neemt je mee in de emoties van een getrouwd stel en hoe je telefoon/sociale media een invloed hebben op je leven…wat is ideaal? Welke schade laat het achter? Of leven we vrolijk verder in onze ideale wereld?

Een prachtig stuk met acteurs die geweldig in hun rol bleven en je laten nadenken over de gevaren van het ideale plaatje dat iedereen maar wil neerzetten op sociale media van zichzelf.

Voor we het weten is het toneel omgetoverd voor het volgende stuk:

Sluitertijd door Lulu Stig, Anna Koevoets, Lars Belleman en Sacha Titsing.

Begrafenissen..halen soms de vreemdste emoties en ingewikkelde verbanden in de mensen naar boven. Als vader overlijdt zijn de 3 zussen en de broer noodgedwongen om elkaar weer te ontmoeten, maar ze kunnen elkaar niet luchten of zien. Het enigste wat hen bond was hun vader en met hem hadden ze ook een zeer ingewikkelde slechte band. Er is werkelijk 0,0 liefde. 
Er staat hen ook nog een leuke verrassing te wachten als ze de dag na de begrafenis van de notaris te horen krijgen wat er met de erfenis gebeurd…

De geadopteerde zus erft alles en de rest staat met lege handen…tenzij…ook zij verdwijnt…….. En toen waren er nog maar drie.

Vrienden kies je, familie krijg je is de boodschap. Het inzicht dat familiebanden niet altijd belang hebben voor eigen belang. Vaak is de ouder de lijm tussen de kinderen. Als er geld te verdelen valt haalt het bij sommige mensen het slechtste in hen naar boven….herkenbaar?

Een stuk dat herkenbaar is, maar je ook aan het denken zet. Fantastisch geacteerd door de acteurs en de belichting zetten ze goed in de spotlights.

Maar ook dit stuk was zo weer voorbij en in een knippering van mijn ogen was het volgende decor alweer daar.

Onder Invloed..door Shannon Duyve, Indi Kemper, Rabia Kanber en Leah Bos.

In het leven raakt iedereen beïnvloedt door elkaar en is er machtsvertoon.  Het kudde gedrag van de mensheid werd feilloos in dit stuk weergeven door beweging. Ook de term groepsdruk en het gevoel van ergens bij te willen horen werd op een fantastische wijze belicht.

Het idee voor dit stuk is geïnspireerd op de tuin der lusten: verlangens naar iets en hoe je anderen daarin meetrekt. Hoe je elkaar beïnvloedt en hoe machtsvertoon hoort bij beïnvloeding.  Je ziet dit zelfs  bij de bushalte waarin  iedereen elkaar onbewust nadoet. De een hoest de ander begint ook….Iedereen beïnvloedt elkaar zonder het door te hebben en als je dan ook nog eens de dierlijke driften erin verweeft dan krijg….Onder invloed…territorium gedrag zonder dat we het door hebben.  De boodschap is dat we allemaal een persoonlijke identiteit hebben, maar dat we ook allemaal hetzelfde soort zijn…we blijven een groep. Down to basic hebben we allemaal dezelfde driften en wil iedereen erbij horen. Wat voor gedrag & driften we hebben en hoe die beïnvloedbaar zijn kon je duidelijk zien in dit bewegingstheaterstuk. En ja buiten de geweldige humor, was het soms zo herkenbaar! Wat hebben we gelachen zonder dat er een woord gesproken werd.

En toen was er …PAUZE…kon je even in alle rust  verwerken wat voor kwaliteit aan je netvlies voorbij was gegaan. Wat hebben de acteurs en hun docenten nog hard gewerkt sinds ik hen had verlaten met het materiaal voor het blog “Behind the scene”.

Blij verrast en zeer trots op wat het geworden is kan ik niet wachten om de laatst twee stukken na de pauze te zien.

Iedereen wandelt weer naar binnen en neemt plaats. Het licht gaat uit en dan is er:

Welkom in Druivendrecht door Tessa van Lunteren, Stef Zeilstra, Shannon Knaap en Sven van der Meer.

Het idee voor het stuk is ontstaan door de serie Bonje met de Buren..hier gaat het vaak ook nergens over vinden de acteurs. Het stuk gaat over een multicultureel dorp met een diversiteit aan populatie. Het is ook de plek  waar FC Duivendrecht voetbalt. Er is een nieuwe voorzitter aangetrokken en deze doet zijn intrede in zijn nieuwe huis. Zijn asociale buurman is groot fan van FC Duivendrecht. Maar wat doe je als groot fan je buurman de club wilt sluiten? Dat wordt bonje met de buren, maar dan anders. Een hilarisch stuk waarin veel gebeurd en waarin de acteurs je willen vertellen dat je je niet moet binden aan één bepaald ding, want dat gaat altijd fout.

Een stuk met wederom veel humor en energie. Dat elk stuk met zo weinig decor en rekwisieten elke keer weer tot pareltjes worden omgetoverd.

En dan…is het alweer tijd voor het laatste stuk. Wat gaat de tijd snel en dat is eigenlijk een heel positief teken. Dat de zaal wat leger is, omdat de bussen aan het staken waren en de meeste mensen daarom niet konden komen, kon de pret niet drukken. We waren er klaar voor:

Heuse Echte Man door Sabine van der Gragt en Arjen Galloway.

Het stuk moet duidelijk maken dat je imperfectie van de mensen om je heen moet accepteren. Een vrouw wordt verliefd op een kunstmatige (robot) man die ze helemaal perfect maakt…althans dat denkt ze. Word je gelukkiger van iemand die niet op jou reageert en alles doet wat jij hem opdraagt? Het stuk laat zien hoe in een relatie eigenlijk niks perfect kan zijn en je de imperfectie moet accepteren…pas dan is je relatie perfect. Als publiek aanschouw je de liefde tussen een persoon en een robot, maar onbewust wordt je geprikkeld om er toch over na te denken.

Het licht gaat uit en weer aan….ze staan allemaal op het toneel…zo blij..het is over en wij blij dat we er een deel van mochten zijn. Bedankt Novacollege Artiest 2^e jaar studenten en jullie docenten!

Geef elke dag de kans de mooiste van je leven te worden.

Love Danielle

** Klik op de foto’s om ze beter te kunnen zien.

Je kunt mij volgen via mijn eigen facebookaccount: Danielle de Rie of mijn eigen instagramaccount: daniellederie.. Follow en blijf op de hoogte wanneer er een nieuw blog online komt en alle extra’s informatie die niet op het blog verschijnt.

(zie ook Facebookpage A Sparkle of Dani’s world of All about a Sparkle of Dani’s World.)