"We can not achieve our wildest dreams by remaining who we are"
Al heel lang speelde het idee door mijn hoofd om een blog te beginnen van mijn reisavonturen.
Reizen is een grote passie van mij en ik neem mijn herinneringen graag mee met me terug door ze vast te leggen op foto of film.

Als moeder van 3 en een hond in een niet standaard gezin vol humor en gekkigheid, maak je altijd wel wat mee.

Naast reizen, zijn we gek op cultuur en kunst en de wilde avonturen van onze hond Lola (My name is Lola).

Dus voor diegene die er al zolang naar verlangd hebben om mijn avonturen (en ook die van Lola) te lezen en foto's te zien: "A sparkle of Dani's world". Love Danielle

zaterdag 10 november 2018


My name is Lola…..
Puppies


Waarom je hoofd laten hangen?
Als je ook je schouders kunt ophalen?


Van mijn baas mag ik altijd de eierendoos verscheuren als hij leeg is…..oh daar kan ik me dan helemaal op los leven. Als een woest wijf zorg ik dat alle kartonnen onderdelen van de doos in de rondte vliegtJ
Dus toen ik zo’n geweldige doos in de hal zag staan, niet wetende dat dat net de nieuw gehaalde boodschappen waren…..sleurde ik die doos de woonkamer in.
Oepsie, er bleken nog eieren in te zitten….dus je snapt hoe de woonkamer eruit zag……tja hoe moet ik nou het verschil zien tussen een lege en volle doos eieren?!!



Maar eigenlijk wilde ik jullie vertellen over mijn avontuur naar de puppies. Zoals sommige al weten krijg ik een nieuw broertje erbij…hoe leuk is dat! Een maatje om mee te spelen en te slapen.
Dus we gingen met zijn allen op pad, al mijn huisgenoten, om de puppies te ontmoeten. Nou stellen ze mij niet altijd op de hoogte wat ze gaan doen in dit huis of eigenlijk versta ik hun taal niet altijd en krijg ik stress (en niet zo’n klein beetje ook) als ik in die bench achterin de auto moet. Ik denk altijd dat ik weer wordt gedropt  en ze mij gaan achter laten…..ieder zijn littekens. Dus ik huil en doe de gekste dingen van verlatingsangst als ik achterin de bench in de auto zit……Hebben jullie daar ook last van? Maar afijn na een tijdje het gezellige gekwebbel van mijn huisgenoten te hebben aangehoord begreep ik dat we wat leuks met z’n allen gingen doen.

Oh wat waren ze lief en leuk die kleine puppies…..ze hadden net hun oogjes opengedaan en af en toe bewogen ze hun oortjes op geluidjes. 




Wist je dat wij Dobermannen grijze oogjes hebben als we voor het eerst onze oogjes open doen en deze later pas bruin kleuren?

Natuurlijk moet je je niet alleen laten verleiden om ons in huis te nemen door onze schattige snuitjes, want er gaat heel veel tijd in zitten om ons groot te krijgen….daarin verschillen we niet van kinderen.  Ikzelf heb veel energie en ga graag naar buiten. Geborsteld worden en spelletjes doen zeg ik ook geen nee tegen, maar gewassen worden dat is een ander verhaal! Zeggen mijn huisgenoten dat weer lekker ruik, nou bah ik vind het stinken. Zodra ik dan ook de kans krijg duik ik de tuin of de sloot in….dat vind ik lekker ruikenJ Ik kan natuurlijk een hele preek houden dat je goed moet nadenken voordat je een hond neemt en als je een hond neemt wat er allemaal bij komt kijken….maar dat ga ik niet doen. Het is prima op internet te vinden…..maar bereid je wel goed voor voordat je een van ons in huis neemt……..terecht komen in een asiel (zoals ik) is echt geen pretje! Dat gun ik niemand….

Mijn bazin ging foto’s van de puppies maken en nadat mijn baas met me gewandeld had in het bosrijke gebied, werd ik in de buitenkennel gestopt. In het begin vond ik dat helemaal niet erg, want ik ben er al meer geweest. Maar toen ik mijn baas en een andere huisgenoot naar de auto zag lopen , kreeg ik stress……ze gingen me toch niet achterlaten. Vrolijk lachend en kwebbelend liepen ze naar de auto en hadden geen oog voor mij….het zal toch niet dacht ik! Ik keek om heen en dacht ik moet ze waarschuwen dat ik er ook ben en ze me niet vergeten. Ik rende op het hek af en klom…klom hoger … en nog hoger…schaafde mijn buik en kukelde over het hek naar beneden. BAM…daar lag ik op de grond, maar op de pijn lette ik niet….ik moest ze waarschuwen dat ik er ook nog was….
Ik rende door het bos naar de auto…..mijn baas keek om zich heen, want hij hoorde een vreemd hijgend geluid. Was dat zijn kind die zo hijgde op een vreemde wijze of…… Al gauw had hij door dat ik het was en ik sprong tegen hem op…..Ik ben het vergeet me niet blafte ik. Gelukkig begreep hij het en nam me mee naar……een dichte kennel!!! Potverdriedubbeltjes dacht ik….dit was niet de bedoeling. Ik heb nog wat lopen kletsen met de buurman die naast me in de kennel zat….nee geen mens maar ook zo’n harig typ als ik en toen mocht ik gelukkig mee terug in de auto op weg naar huis.

Mijn broertje komt gauw en ik kan niet wachten tot hij er is…..wat was hij lief!
Zou hij mij net zo leuk vinden als ik hem?

WAAROM VERRE LIEFDES ZOEKEN,
ALS DE WARE LIEFDE NAAST JE STAAT?


Love Danielle & Lola


** Klik op de foto’s om ze beter te kunnen zien.

·       Wist je al dat Lola haar eigen Instagram account heeft waar zij elke dag wat nieuws op post? : @MynameisLola, je kunt haar volgen als je dat leuk vindt!
·    Verder kun je Lola volgen op haar eigen groep op Facebook: @My name is Lola en via mijn eigen facebookaccount: @Danielle de Rie of instagram @daniellederie.































Geen opmerkingen:

Een reactie posten